Relacja z wietrznej górki

Poprzednia notka zawiera relację z mojego życia w realu. Silny podmuch wiatru rzeczywistego skierował moją uwagę na zapiski o tej sile przyrody dostępne w internecie. Dzisiaj przedstawiam urobek wiatrowy z pierwszego tygodnia grudnia 2017 r. Dane dotyczące produkcji EE z wiatraków, pobrane ze strony Polskich Sieci Elektroenergetycznych opracowałam, jak zwykle, w formie wykresu.  Produkcję EE w MWh z wiatraków oraz z innych źródeł, PSE podaje w przedziałach godzinowych, czyli 24 dane / dobę.  Informacja ta jest równocześnie średnią arytmetyczną mocy w danej godzinie obliczoną z danych chwilowych [MW], które są rejestrowane w ustalonych odstępach czasowych.

W okresie jesiennozimowym pogoda wietrzna nikogo nie dziwi.  W dobie powrotu cywilizacji do pierwotnych źródeł energii, w tym zwłaszcza do siły wiatru zdolnego wyrywać drzewa z korzeniami, łamać je, zrywać dachy z domów, przerzucać samochody z miejsca na miejsce, dokumentowanie pożytków płynących z monitoringu tego ruchliwego płynu, którym oddychamy i w którym jesteśmy zanurzeni jest bardzo ciekawym zajęciem. Przynajmniej, ja tak mam, i cieszę się, że w tej sprawie miałam nosa. 

Dane zilustrowane na wykresie pokazują rajd św. Mikołaja. Nie pojechał w tym roku na Warszawską Giełdę, zajął się zabawą z wiatrakami. W dniu 6 grudnia wiatr dmuchał równo z zachodu na wschód. Siódmego grudnia zaczął zmieniać kierunek na południowo-zachodni, by wieczorem dąć silnie z południa. Podglądałam sytuację w Bieszczadach, gdzie w rodzinnej miejscowości śp. Juliana, mojego męża działają dwie elektrownie wiatrowe (odkupione przez Ikeę). Warunki można podglądać ale efektów ich pracy jeszcze nie. Dlatego notki na ten temat będę nadal ozdabiała belką wiatrakową z apelem o ich monitorowanie. 

Tabela:

Sumaryczna produkcja dobowa prądu z wiatraków w Polsce oraz średnie arytmetyczne produkcji godzinowej  w danym dniu (MWh) będącej równocześnie średnią arytmetyczną mocy dobowej wiatraków (MW)

Podsumowanie: Wiatr dmie kiedy chce i kędy chce. Nie da się go zamknąć jak Dżina w butelce.

Pod poprzednią notką dostałam w komentarzu link do graficznej bazy danych w Niemczech, z którymi już się pobieżnie zapoznałam.