The Jerusalem Post/ Rabin wzywa do przeniesienia polskiej ambasady.
( Własne: Polska jak Rwanda w ludobójstwie współbraci)
Otwarcie ambasady amerykańskiej w Jerozolimie stało się jednorazową okazją do bycia świadkiem historii. Ledwo mogłem uwierzyć własnym oczom, gdy zobaczyłem słowa - wyryte w kamieniu - "Ambasada Stanów Zjednoczonych Ameryki, Jerozolima, Izrael". Ci, którzy mieli szczęście być obecni - łącznie około 700 osób- nigdy nie zapomną uczucia wzniosłości i inspiracji. Największe na świecie supermocarstwo i najbardziej wpływowy naród uznało Jerozolimę oficjalnie za odwieczną stolicę narodu żydowskiego.
W ciągu następnych kilku dni inne narody, takie jak Gwatemala i Paragwaj, również odważnie przeniosły swoje ambasady do Jerozolimy. Jeszcze więcej narodów rozważa ten ruch.
Ale w szczególności dwa kraje mogłyby stworzyć wyjątkowy rodzaj historii, przenosząc swoje ambasady, a są to Polska i Rwanda.
Na tych stronach, w ciągu ostatnich kilku tygodni, pisałem o szczególnych wyzwaniach, jakie stawiają przed sobą stosunki polsko-żydowskie. Z jednej strony naród żydowski przebywał w Polsce przez ponad 800 lat, początkowo oferował schronienie, gdy tylko kilka innych narodów przyjęło Żydów. Z drugiej strony żydowska obecność w Polsce zakończyła się nie do opisania tragedią, kiedy niemieccy naziści wkroczyli do Polski i zamordowali ponad 90% ludności żydowskiej. Od tego czasu rozpoczęła się gorąca i ważna debata na temat stopnia, w jakim sami Polacy uczestniczyli w okrucieństwach przeciwko Żydom. Niedawne polskie prawo zabraniające dyskusji o oficjalnej polskiej zmowie z Niemcami podczas Holokaustu tylko pogłębiało żydowskie uczucia, że Polska jest i pozostaje antysemickim.
Ale takie uczucia nie odnoszą się ani nie pomagają niezbędnemu partnerstwu narodu żydowskiego z Polakami w upamiętnianiu pamięci około 4 milionów Żydów, którzy zostali zamordowani na polskiej ziemi. Opatrzność powierzyła polskiemu rządowi możliwość zachowania pamięci o nazistowskich obozach zagłady i opowiedzenia o zagładzie polskiego żydostwa. Współpraca z Polską w Marszu Żywych, jest godna podziwu, ma kluczowe znaczenie dla zachowania tej pamięci.
Jest jednak jedna rzecz, którą Polska może zrobić, monumentalna i historyczna, by za jednym zamachem zająć się tradycyjnymi zarzutami o antysemityzm, a mianowicie przenieść swoją ambasadę do Jerozolimy.
Polska stała się jednym z najbliższych przyjaciół Izraela w Europie i oparła się wielokrotnym naciskom ze strony krajów UE, by przyłączyły się do różnych potępień Izraela. Niestety, związek ten został zszargany przyjęciem ustawy o Holokauście, grożąc karaniem każdego, kto sugeruje, że Polacy odegrali jakąkolwiek rolę w zbrodniach popełnionych przez nazistów. Podczas gdy prawo to oczekuje na decyzję sądu o konstytucyjności, jest prawdopodobne, że stosunki polsko-żydowskie w ogóle pozostaną napięte. Mimo to polski rząd mógł zmienić narrację, przyłączając się do Stanów Zjednoczonych, uznając Jerozolimę za stolicę Izraela i przenosząc swoją ambasadę do miasta.
Najważniejsze ludobójstwo wszechczasów miało miejsce na polskiej ziemi. To daje Polsce wyjątkową odpowiedzialność za edukowanie świata na temat zapobiegania ludobójstwu i zła Holocaustu. Przeniesienie ambasady do Jerozolimy stworzyłoby nową erę żydowsko-polskiej współpracy w łączeniu się jako partnerzy promujący prawa człowieka.
To samo dotyczy Rwandy, gdzie miało miejsce najszybsze na świecie ludobójstwo na świecie. 800 000 niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci, głównie Tutsi, zostało zamordowanych w okresie od kwietnia do czerwca 1994 roku. Rwanda ma szczególny związek z narodem żydowskim jako jednym z niewielu krajów, które rozumieją obojętność świata na masowe morderstwa. ONZ zachowała się haniebnie podczas ludobójstwa w Rwandzie, podobnie jak administracja Clintona, która zignorowała rzezie. Rwanda ma ambasadę w Izraelu, a Izrael właśnie ogłosił otwarcie ambasady w Rwandzie. Ale nie może być większego oświadczenia o solidarności ani przyjaźni niż Rwanda, która przenosi swoją ambasadę z Tel Awiwu do Jerozolimy.
Polska zasługuje na pochwałę za sprzeciw wobec antyizraelskich działaczy w UE. Ale nikt nie powinien myśleć, że relacje z Izraelem są ulicą jednokierunkową. Oprócz normalnie pozytywnych stosunków dyplomatycznych, Izrael i Polska stają się coraz bardziej bliskimi partnerami strategicznymi. Polscy lotnicy, na przykład, uczestniczyli w ćwiczeniu Niebieskiej Flagi 2017, największego lotniczego szkolenia, jakie kiedykolwiek odbyło się w Izraelu. Izrael sprzedał również Polsce swój system obrony rakietowej Davida.
Przeniesienie polskiej ambasady do Jerozolimy byłoby silnym symbolem przyjaźni. W poprzednich latach mogła być to decyzja bardzo kontrowersyjna, ale w świetle amerykańskich działań nie powinna stwarzać problemów politycznych.
Widzieliśmy już, że pomimo apokaliptycznych ostrzeżeń, świat muzułmański i arabski nie rozwiązały problemu. Polska może spodziewać się krytyki, ale nawet wrogowie Izraela uznają rzeczywistość, że Jerozolima funkcjonuje jako stolica Izraela przez ostatnie 70 lat i była historyczną stolicą narodu żydowskiego. Żaden kraj nie ukarze Polski za podążanie śladami Ameryki. W rzeczywistości najprawdopodobniej dołączą do USA inne kraje Europy Wschodniej.
W tym roku jest również odpowiedni moment, aby Polska zrobiła to, co słuszne. To nie tylko 70. rocznica ogłoszenia przez Izrael niepodległości, to także 75. rocznica powstania w getcie warszawskim. Niewielka liczba odważnych Żydów stanęła do walki z potężną armią nazistowską w czasie, gdy wiele rządów kolaborowało i pozwoliło Niemcom okupować swoje kraje. Polacy, Żydzi i nie-Żydzi należeli do nielicznych, którzy mogli się oprzeć.
Rwanda również odważnie wspierała Izrael w ONZ. Ale tak jak Kigali - piękne miasto, do którego miałem przywilej odwiedzić - jest szczególny dla ludu rwandyjskiego, Jerozolima jest sercem i duszą narodu żydowskiego.
Izrael nie został stworzony z powodu Holokaustu, ale jest wyrazem determinacji narodu żydowskiego, aby stać mocno i zapewnić, że żaden Żyd nigdy nie będzie zagrożony zagładą. Dzielni Żydzi dowodzeni przez 23-letniego Mordechaja Anielewicza w Warszawie wiedzieli, że umrą, ale walczyli, aby udowodnić, że Żydzi są gotowi oprzeć się tyranii i ludobójstwu. Lud Izraela nie ma zamiaru pozwolić ludobójczym reżimom, takim jak ten w Iranie, czy morderczym terrorystom z Hamasu czy Hezbollahu prowadzić swoich działań.
Polacy doceniają tę determinację do życia. Co najmniej trzy miliony lub prawdopodobnie znacznie więcej Polaków zginęło podczas II wojny światowej. Więcej Polaków cierpiało i ginęło pod brutalnym reżimem komunistycznym. Nigdy nie chcą być w sytuacji, w której ich życie może być zagrożone ponownie. Ta powszechna obawa jest jedną z przyczyn izraelsko-polskiej współpracy wojskowej.
Po tym, jak skrytykowałem "Ustawę o Holokauście", polski premier Mateusz Morawiecki napisał do mnie, że napięcia między Polską a Izraelem "głęboko go zasmucają", powiedział, że jego kraj jest sojusznikiem Izraela. Następnie spotkałem się z nim i powtórzył on swoje pragnienie, by Polska miała bliższe relacje ze społecznością żydowską i Izraelem.
Były to pocieszające i niezbędne uczucia, ale słowa nie wystarczają, aby osiągnąć ten cel. Wymagane są również czynności. Nie mogę wymyślić lepszego aktu, który zjednoczyłby nasze narody, niż gdyby Polska przeniosła swoją ambasadę do Jerozolimy i uznała stolicę Izraela.
Podobnie naród rwandyjski wyszedł z brutalności ludobójstwa Tutsi z determinacją i afirmacją życia. Powinni teraz ściślej połączyć się z narodem żydowskim, pozwalając, aby niezrównane światło Jerozolimy rozprzestrzeniło się na całym Bliskim Wschodzie, w Afryce i na całym świecie.
Autor, "rabin amerykański", którego The Washington Post uznał "najsławniejszym rabinem w Ameryce" jest międzynarodowym autorem bestsellerów, 31 książek, w tym jego najnowszego dzieła Izraelski wojownik.
