Latem 2015 r. sonda kosmiczna New Horizons stała się pierwszym pojazdem kosmicznym, który przeleciał obok Plutona i jego księżyców. Przelot obok Plutona był dla NASA wielomiesięczną kampanią obserwacyjną. I już w październiku 2015 r. sonda wykonała kilka korekt trajektorii swojego i obrała nowy kurs. W 2017 r. została wprowadzona w stan hibernacji na okres 5 miesięcy. Została przebudzona 11 września 2017 r. W międzyczasie zespoły naukowe NASA opracowały szczegółowe polecenia dla następnego spotkania New Horizons - dziewięciodniowego przelotu obok obiektu Kuiper Belt 2014 MU69 w Nowy Rok 2019. Został między innymi ustalony plan lotu i odległość do najbliższego podejścia, zmierzające do przybycia trzy razy bliżej MU69 niż słynnego przelotu obok Plutona w 2015 roku. MU69 to planetoida w pasie Kuipera, zwana nieformalnie Ultima Thule, znajduje się około 1,5 miliarda kilometrów “za” Plutonem.
2014 MU69 wkrótce stanie się jedynym obiektem Pasa Kuipera, który kiedykolwiek odwiedził statek kosmiczny. Będzie to najdalsze planetarne spotkanie w historii – ok. 1,5 miliarda kilometrów poza Plutonem i ponad 6,5 miliarda kilometrów od Ziemi. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, sonda przeleci w odległości zaledwie 3500 km od MU69 przy najbliższym podejściu. Choć może się zdarzyć plan alternatywny w sytuacjach awaryjnych, takich jak odkrycie gruzu w pobliżu MU69. Wtedy New Horizons przeleci w odległości 10 000 km, a i tak jeszcze bliżej niż odległość przelotowa 12,500 km do Plutona.
Aktualnie, sonda NASA New Horizons znajduje się w odległości 160 milionów kilometrów od Ultima Thule. I dokonała pierwszej detekcji swojego następnego celu przelotu
Sonda New Horizons po raz pierwszy uchwyciła na zdjęciach obiekt Ultima Thule, który jest następnym celem bliskiego przelotu. Zdjęcia zostały wykonane 16 sierpnia przy użyciu teleskopowej kamery o dużym zasięgu – LORRI.
Sonda New Horizons NASA dokonała pierwszej detekcji swojego następnego celu przelotu, czyli obiektu Kuipera Belt, nazywanego Ultima Thule, ponad cztery miesiące przed zbliżającym się spotkaniem Nowego Roku 2019
Wykonany 16 sierpnia i przesłany przez Deep Space Network NASA w ciągu następnych dni, zestaw 48 zdjęć oznaczał pierwszą próbę znalezienia Ultimy przez kamery własne statku kosmicznego.
"Pole obrazu jest niezwykle bogate w gwiazdy tła, co utrudnia wykrycie słabych obiektów. To naprawdę jest jak znalezienie igły w stogu siana. Na tych pierwszych zdjęciach Ultima Thule pojawia się tylko jakby z boku gwiazdy tła, która jest około 17 razy jaśniejsza, ale Ultima będzie coraz jaśniejsza i łatwiejsza do zobaczenia gdy statek kosmiczny zbliży się".
A zbliża się z prędkością 50 tys. km/godzinę.
Członkowie zespołu misyjnego lotu byli zachwyceni - jeśli nie odrobinę zaskoczeni - parametrami teleskopu Long Range Recordsissance (LORRI), który był w stanie zobaczyć mały, ciemny obiekt, a jednocześnie znajdował się dalej niż 100 milionów mil i na gęstym tle gwiazd.
To pierwsze wykrycie jest ważne, ponieważ obserwacje Ultimy z New Horizons w ciągu najbliższych czterech miesiącach pomogą zespołowi misji udoskonalić kurs sondy w kierunku najbliższego podejścia do Ultimy o 12:33 rano EST 1 stycznia 2019 roku. Dokładnie w miejscu, które przewidzieli, wykorzystując dane zebrane przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a, co potwierdza, że zespół misji ma dobre rozeznanie orbity Ultimy.
Ultima Thule będzie stanowić pierwszy w historii eksploracji mały obiekt z Pasa Kuipera i będzie najdalej eksplorowanym planetarnym ciałem w historii. Obrazy Ultima Thule są również najbardziej odległe od Słońca, które zostały przesłane, bijjąc rekord ustanowiony przez obraz Ziemi z Voyager 1 z roku 1990: The Pale Blue Dot. (Nowe Horyzonty ustanowiły rekord najdalszego obrazu z Ziemi w grudniu 2017 r.)
"Nasz zespół ciężko pracował, aby ustalić, czy Ultima została wykryta przez LORRI na tak dużej odległości, a wynik jest jednoznaczny" - powiedział Alan Stern z Newwest Research Institute w South Boulder, Colorado. "Teraz mamy Ultima w naszych widokach z dużo większej odległości, niż to tylko możliwe. Jesteśmy na progu Ultimy i czeka na nas niesamowita eksploracja! "
New Horizons to jedna z najważniejszych wypraw bezzałogowych w historii astronautyki. Dzięki tej sondzie znacząco poszerzyliśmy naszą wiedzę o Układzie Słonecznym i jego “zamrożonych obiektach”, co bezpośrednio przekłada się na lepsze zrozumienie procesów ewolucyjnych całego układu, w tym i naszej planety.
Dlatego naukowcy postrzegają MU69 2014 jako swego rodzaju "kapsułę czasu", w której Nowe Horyzonty pomogą im znaleźć protoplanetarną substancję, z której powstały pierwsze ciała Układu Słonecznego. Szczególnie intrygujący jest czerwony odcień MU69 na zdjęciach. Przyjmuje się, że substancje organiczne, a ściślej mówiąc, długołańcuchowe węglowodory, które pochłaniają promieniowanie UV i widzialne fale niebieskiej części widma, manifestują się w ten sposób. Być może Nowe Horyzonty będą w stanie potwierdzić te hipotezy, a nawet odkryć nowe związki organiczne, które mogły istnieć nawet w dzieciństwie Układu Słonecznego. Jednak badania pomogą wyjaśnić wiele tajemnic tego dalekiego pola Układu Słonecznego, gdzie zgromadziło się mnóstwo lodowych ciał i gdzie tylko czasami pojawiają się błyszczące komety. Te zachowane ślady odległej ery formowania się Układu Słonecznego wiele powiedzą o tym interesującym czasie. Pozostaje tylko poczekać do początku 2019 roku, kiedy Nowe Horyzonty osiągną Ultima Thule.
Video Created by Scott Manley, this is a view of the solar system showing the locations of all the asteroids starting in 1970, as asteroids are discovered they are added to the map and highlighted white so you can pick out the new ones.The final colour of an asteroids indicates how closely it comes to the inner solar system.Earth Crossers are Red Earth Approachers (Perihelion less than 1.3AU) are Yellow. All Others are Green.
NASA twierdzi, że sonda ma wystarczające zasoby na kolejne 20 lat lotu i szuka kolejnego ciała niebieskiego, do którego mogła by zostać skierowana New Horizons. Mówi też tajemniczo, że agencja wykorzystuje w tym celu “bardzo obiecujące” techniki”(?).
Możliwości są spore. New Horizons “zabrała” ze sobą zapas 77 kg paliwa zasilającego 16 silników sondy. Szef Stern zapewnia, że paliwa i energii starczy na kolejne 20 lat lotu. O tym, czy misja zostanie przedłużona, decydują jednak nie tylko techniczne możliwości sondy, ale również budżet przyznawany przez amerykańską administrację. Trudno oczekiwać skasowania projektu, dzięki któremu poznajemy Plutona, ale też zbadamy relikty z czasów formacji Układu Słonecznego. Nie można niestety takiego scenariusza wykluczyć.
Główny badacz New Horizons, Alan Stern, powiedział: "Obecnie szukamy nowych celów bliskich przelotów. Mamy szansę na walkę o drugi przelot Kuipera. Na pokładzie statku kosmicznego znajduje się paliwo, które wystarczy na kolejne 20 lat. To nie będzie problemem nawet dla trzeciej lub czwartej rozszerzonej misji”.
Podobnie jak w przypadku przelotu w pobliżu MU69, zespół New Horizons będzie musiał uzasadnić propozycję drugiej rozszerzonej misji, a NASA będzie musiała zdecydować, czy potrzebne zasoby są uzasadnione możliwymi zwrotami naukowymi.
A ta następna, rozszerzona misja mogłaby się skończyć do 2024 r.
"A potem nie będzie problemu z paliwem nawet dla trzeciej lub czwartej rozszerzonej misji" – mówi Alan Stern, być może nawe do 2035 roku”.
Obecna rozszerzona misja została zatwierdzona na lata 2016-2021. Po przelocie w pobliżu Ultima Thule, statek kosmiczny New Hirizons przez następne 20 miesięcy będzie przekazywał na Ziemię dane zebrane podczas tego przelotu.
- Czy będzie kolejna misja?
Rozszerzona misja od 2021 do 2024 pozwoliłaby na dodatkowy czas poszukiwań obiektów dla przyszłych celów, a także dalsze obserwacje Pasa Kuipera.
Ciekawe jakie zadania będą realizowane przez New Horizons podczas jego kolejnych misji?
Alan Stern Twitter 04.09.2018: „AS OF TODAY (!), New Horizons is just 1 Astronomical Unit (AU) to our next target, the KBO Ultima Thule (aka 2014 MU69)! And we're homing in to be there and explore it on New Years Eve and New Years Day!”.
- Looking forward to "Arrival Day!"
Komentarze