Arsen zawarty w ryżu jest w nadmiarze szkodliwy dla zdrowia. Dlatego w Unii Europejskiej zaostrzono normy bezpiecznego spożycia tego pierwiastka.
Od początku 2016 r. we wszystkich krajach Unii Europejskiej obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych ilości nieorganicznego arsenu w ryżu. Normy te zostały zaostrzone w ślad za najnowszymi doniesieniami dotyczącymi szkodliwości tego pierwiastka w diecie.
Wcześniej uważano, że organizm ludzki toleruje bez szkód tygodniowe spożycie arsenu do 15 μg/kg masy ciała. Tymczasem okazało się, że spożycie większych ilości arsenu nieorganicznego może narazić nas nie tylko na rozwój raka skóry, ale i pęcherza, raka płuc oraz innych schorzeń w szeregu układów. Nadto, arsen nieorganiczny jest znacznie bardziej niebezpieczny dla małych dzieci niż starszych i dorosłych.
Arsen to powszechnie występujący w naturze pierwiastek. Jednak w jego przypadku bardzo istotne jest rozróżnienie między jego formami. Ze związkami organicznymi arsenu, których jest stosunkowo dużo na przykład w rybach czy owocach morza, organizm ludzki radzi sobie doskonale, wydalając je niemal w całości prawie w niezmienionej postaci.
Inaczej jest ze związkami nieorganicznymi arsenu: te są substancjami toksycznymi dla ludzi, tym bardziej, że w przeciwieństwie do organicznych, są one łatwo przyswajalne.
Gdzie występuje arsen nieorganiczny? W rybach i owocach morza jest go bardzo mało, natomiast w stosunkowo dużych ilościach można go znaleźć w ryżu.
Ma to związek nie tylko z właściwościami biochemicznymi i fizjologicznymi tej rośliny, dzięki czemu może ona "wysysać" ze środowiska nieorganiczny arsen i magazynować go, ale i z tym, że sposób uprawy ryżu - pod wodą, sprzyja tym procesom.
Co ciekawe, najwięcej arsenu zawierają jego łupiny i otręby; w łuskanym i polerowanym białym ryżu nie ma go wiele. Zatem w uważanym za zdrowy - brązowym ryżu - nieorganicznego arsenu może być - w zależności m.in. od tego, jak i gdzie jest uprawiany, znacznie więcej niż w białym, pozbawionym łusek.
Otręby ryżowe są powszechnie stosowane w płatkach, waflach ryżowych, kaszkach z tej rośliny oraz w ryżowych napojach. Zresztą, mają rzeczywiście wiele zalet - zawierają błonnik i inne cenne składniki.
Nowe rozporządzenie wprowadziło zatem bardziej rygorystyczne normy dotyczące maksymalnego poziomu arsenu nieorganicznego w ryżu białym lub polerowanym, ryżu parzonym i łuskanym, waflach, papierze, ciasteczkach i ciastkach ryżowych oraz - jeszcze bardziej rygorystyczne - w ryżu przeznaczonym do produkcji wyrobów dla dzieci do 3. roku życia.
A co produktami, które znalazły się na rynku przed 1 stycznia 2016 roku i mogą zawierać - zgodnie z ówcześnie obowiązującym prawem - wyższe poziomy arsenu? Mają prawo być w obrocie do utraty daty ważności.
AK
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
Artykuł współfinansowany z funduszu prewencyjnego PZU.
