O papieżu Franciszku można mówić i pisać chętnie, tym bardziej że swoimi poglądami do tego w dość specyficzny sposób sam wiernych zachęca. Ostatnio ponownie dolał oliwy do katolickiego ognia tym razem w sprawie " raju, otwartch kościołów i bycia rodzicem chrzestnym". Przyznam, że ostatnimi czasy co raz częściej i co raz mniej chcę zrozumieć tego papieża, jakże odmiennego od swoich dwóch wielkich poprzedników, gdyż odnoszę wrażenie, że Franciszkowi od początku wcale nie chodziło o kontynuację naprawy (św. Jan Paweł II, Bendeykt XVI) i wzmocnienie Dzieła Chrystusowego spaczonego przez ostatnie kilkadziesiąt lat przez lewacką bezbożność, ale wprost przeciwnie, że chodzi mu o to, by przez wprowadzenie do Kościoła zmian pozornie uznanych za dobre i sprawiedliwe wysadzić ten Kościoł z obecnych fundamentów zakotwiczonych w Piśmie Św. i stworzyć od podstaw nowy przybytek, w którym człowiek zastąpiłby we wszystkim Boga. Słuchając więc opinii papieskich w różnych sprawach, co raz częściej niestety skłaniam się do tego ostatniego, napisanego przez mnie zdania. A oto co powiedział papież Franciszek.
"Żyjemy w cywilizacji zamkniętych drzwi i zamkniętych serc. Bronimy się przed innymi. Panuje strach przed przyjmowaniem – i nie mówię tylko o migrantach, co jest światowym problemem politycznym, ale o codziennym przyjmowaniu innych. Boli mnie, gdy widzę zamknięte drzwi w kościołach. Niektóre powody są uzasadnione, ale kościół z zamkniętymi drzwiami znaczy, że ta wspólnota chrześcijańska ma zamknięte serce.
– Jeśli nie przyjmujemy potrzebujących, to nie jesteśmy chrześcijanami i nie zostaniemy przyjęci do Królestwa Niebieskiego
– W kościołach nie pozwala się zostać ojcem chrzestnym ludziom bez ślubu kościelnego. A potem przyprowadzają innego, który jest przemytnikiem dzieci i wyzyskiwaczem, i słyszy się: „a, ten to dobry katolik”. Odwróciliśmy wartości."
cytat za Pikio.pl
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
