Prosty lud ma z pewnością jedną zaletę: zdrowy rozsądek i jest konsekwentny w tym, że ocenia świat zawsze po tym jak mu się, osobiście, powodzi i nieczuły jest na sugestie, że może być inaczej. Osobniki z awansu, niestety, kryteria mają poplątane.
Gdy Newtonowi w czasie drzemki w ogrodze spadło na łeb jabłko, ten nie poprzestał na masowaniu guza na głowie, lecz za spadającym jabłkiem dostrzegł grawitację. Widać grawitację ? No przecież, że nie widać. Nie widać i o to chodzi.
Ludzie prości popełniają jeden poważny błąd – koncentrują się na tym co widzą i w ten sposób interpretują świat. Koncentują się jedynie na jabłku, tak jak głupiec koncentruje się na palcu wskazującym, zamiast na tym, na co palec wskazuje.
A więc ludzie widzą tylko innych ludzi albo rzeczy. No, jeszcze może dostrzegają interakcje między nimi oraz kryjące się za interakcjami intencje. Ale za interakcjami kryją się także relacje, a tych nie widać. Zaś zbiory powiązanych relacji układają się w struktury czy też układy relacji, których także nie widać.
A jako że relacje ulegają zmianom to i struktury/uklady też ewoluują i zmienia się świat. A dostrzeżenie tego wymaga nie tylko patrzenia lecz i główkowania.
Jednakże w obecnej fazie rozwoju cywilizacji także prosty lud jest narażony na błędy, bo zdrowy rozsądek okazuje się mechanizmem niewystarczającym, jako że rzeczywistość obecna ma charakter sztuczny i jest efektem teorii przedzierżgniętej w technologię. Rzeczy, które prosty człowiek postrzega nie są rzeczami naturalnymi lecz wymyślonymi przez naukę i w ten sposób powstaje gęsta sieć sztucznej rzeczywistości niedostępnej dla prostego umyslu.
