Pani Karolina i niektórzy jej sympatycy są żywym dowodem na żywotność zabobonu w rodzaju polinezyjskiego kultu cargo. Przypomnę pokrótce, że po zakonczeniu II WŚ, która była dla nich okresem obfitości, Polinezyjczycy odtworzyli na jednej z wysp pełną infrastrukturę lotniskową z desek i patyków, w nadziej że bóstwa ześlą im na ziemię deszcz wojennej obfitości. Nie uwzględnili tylko kwestii właściwych materiałów i kluczowych mechanizmów, zadowalając się zewnętrzną powłoką rzeczywistości technicznej.
Podobnie dzieje się z wyznawcami nowoczesnych zabobonów takimi jak pani Karolina. Postrzegają oni i posługują się jedynie zewnętrzną powłoką naszej cywilizacji ignorując zupełnie jej wewnętrzne fundamentalne mechanizmu i zadowalają się tylko końcowymi elementami, produktami długich społecznych łańcuchów przyczynowo-skutkowych bez zrozumienia kluczowych mechanizmów generujących działanie tej cywilizacji. Używają więc komputerów i smartfonów na rozmaite sposoby bez znajomości ich istoty i konsekwencji uzycia i niebezpieczeństw związanych z powszechną cyfryzacją.
Typową demonstrowaną przez nich postawą wobec świata jest arogancja, która ignoruje czynniki niezbędne dla trwania cywilizacji. Więc ja przypomnę tylko, że przeceniamy nasze umiejętności współczesne a niedoceniamy umiejętności naszych przodków, choćby tych z epoki neolitu, kiedy to wierzenia religijne zmotywowały ich, mimo braku pisma, do planowania i konstruowania osad czy budowli jako mnemotechnicznych narzędzi służących do skomplikowanych obliczeń astronomicznych i kalendarzowych czy też do ustalania kolejności wypełniania obowiązków wspólnotowych. W późniejszym zaś okresie wczesnych miast, świątynie służyły jako siedziby rodzącej się biurokracji administrującej wspólnotą czy zarządzającej posiadaną wiedzą lub miejsce produkcji rozmaitych towarów oraz dostarczających schronienia osobom potrzebującym.
Mamy do czynienia z zatrważającą i agresywną ignorancją.
