Trupy jako karta przetargowa

Galopujący Major w swoim dzisiejszym tekście z niejaką satysfakcją oznajmia, że IPN bada zbrodnie Polaków na Niemieckich cywilach. Ma być ciosem w zwolenników "genetycznej niewinności" Narodu Polskiego.

Cieszy mnie to, bo Polacy nie są mesjaszem narodów, niewinną ofiarą prowadzoną przez wieki na rzeź przez złych oprawców, która złoży swe życie w imię zbawienia tych grzeszników. Polacy w trakcie swojej bogatej historii również palili, gwałcili i rabowali. Donosili i sprzedawali się za obce talary. Nie wszyscy! Ale wiemy, że przeciętny Polak ma to do siebie, ma tę wyjątkową właściwość... że jest przeciętny. Podatny na blask złota, damskie okrągłości i ogień gorzałki.

Tekst Majora jest jednak o tyle niebezpieczny, że wpisuje się w ogólną tendencję licytowania się ilością trupów. Niewątpliwie Josif "przyjaciel dzieci" Stalin na spółkę z Adolfem "ściśnięte półdupki" Hitlerem są tu rekordzistami, z którymi ciężko się komukolwiek mierzyć, ale mimo to, licytacja trwa.

Pan Gross rozlicza Polaków, za Żydów którzy zginęli po "wyzwoleniu" przez czerwonych. W d... ma to na co zwraca uwagę Chodakiewicz, że komuniści wykorzystywali żydów i antysemityzm. Że najprawdopodobniej większość żydów która zginęła po wojnie padła ofiarą bandytów - a nie, antysemitów.

Polska prawica rozlicza z kolei Żydów, za tych polaków, którzy zginęli z rąk bezpieczniaków pochodzenia żydowskiego. A było ich sporo, o czym przeczytacie m. in. u Elear. W imię czego? Udowodnienia, że ta nacja z natury jest zbrodnicza? To co powiedzieć o naszej? Ma czyste ręce?

Polską prawicę z kolei, rozlicza Galopujący Major...

itd.

Prawda jest ważna, ale licytacja ludzkimi zwłokami, w celu udowodnienia własnych racji jest dla mnie obrzydliwa. Nigdy nie będziemy wiedzieć dokładnie, ilu "naszych" padło z obcych rąk, a ilu "obcych" wymordowały nasze.

Dziś wiemy tylko, że Polacy żydów nie tylko ratowali, lecz również mordowali. Wiemy również, że na żydowskich rękach jest sporo polskiej krwi. Przelewać ją z jednej szali na druga możemy w nieskończoność.

Kiedy szale będą równe?