Siłaczka Siłaczka
418
BLOG

Bajka nie-bajka na jesienny wieczór o Ostatnim Rycerzu i Iskiereczce

Siłaczka Siłaczka Literatura Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

Dawno dawno temu a może całkiem niedawno, daleko daleko stąd, za siedmioma górami, za siedmioma morzami, a może całkiem blisko było sobie a może nie było wspaniałe piękne królestwo. Tak piękne,że zapierało dech w piersiach.Piękno i dobro niestety zawsze ma wielu wrogów. I złe wróżki, czarownice ze Wschodniego i Zachodniego, swoimi czarami sprowadzały uparcie na to czarowne miejsce wieczne niepokoje i wojny. Dobre wróżki, chcąc bronić miejsca, gdzie piękno i dobro istniało w niebywałym wprost nasyceniu,  sprowadzały do obrony najcudniejszych Rycerzy.Szlachetnych, mężnych i dobrych, pełnych cnot. Rycerze oddając całkowicie swoje życie Królestwu chronili je od upadku. Tak zatem trwało Ich Miłością utrzymywane i chronione wbrew ciemnym mocom. Ostatni Rycerz był szczególny. Mężny, kochający, bezkompromisowy, prawdomówny. O ogromnym wrażliwym sercu a jednocześnie nie było dla Niego rzeczy niemożliwych i je czynił tak po prostu dla wszystkich...Dobry, a zarazem opoka i siła. Drobny - a nieustraszony.Jego czyny zapierały dech w piersiach, tak jak i piękno królestwa, któremu służył. Gdy poległ poświęcając się bezgranicznie temu, co umiłował ...popękały ze smutku serca mieszkańców królestwa.Wtedy ujęta szczerością ich serc, dobra wróżka pocieszyła płaczących mówiąc: dopóki kochać Go będziecie i przypominać - będzie żył w waszych sercach i opiekować się będzie Królestwem, a ono nie zginie.I oni posłuchali - opowiadali o Nim wszystkim, kogo spotkali, wysyłali listy o Nim, aby Pamięć przerwała.Robili to, co dla Niego było ważne. Szli Jego śladami wołając nieustająco o Jego uczynkach.Prowadził ich Herold, ten co pierwszy najpiękniej Ostatniego Rycerza rozsławiał i o pochowanie Ostatniego Rycerza w Świętym Miejscu Królestwa zabiegając, bo Ostatni Wielki Rycerz godny jest wszakże swojego Kurhanu.Trwało to latami nieustająco i uparcie. Pomimo wszystko i wbrew wszystkiemu. W tym czasie dziać się zaczęły jednak dziwne i niepokojące rzeczy... otóż ujawniały się początkowo wolniutko, złe podziemne ruchy i erupcje wulkaniczne trujących oparów piekielnych.Drżenia ziemi zaczęły być coraz bardziej odczuwalne pod stopami wędrowców.Oto wiedźmy podziemne strwożone, że dobro tak sobie bezinteresownie coraz bardziej jaśnieje, postanowiły zatruć zapatrzonych w dobro Ostatniego Rycerza całkowicie oddanych Mu wędrowniczków, prowadzonych przez Herolda, zatruć także oparami zła powietrze, którym oddychali. Wyczarowały i nasłały na nich krwiożercze harpie, aby ich kąsały i wysysały krew, zatruły mieszkańców krainy, aby poplątać ich jasne myśli i przyzwoite zachowania. Bały się, że gdyby pochowano Ostatniego Rycerza w Świętym Miejscu - to dobro by zatriumfowało! A Ostatni Rycerz, kolejny raz by zwyciężył dla swojego umiłowanego Królestwa. Nie mogły do tego dopuścić. Zabrały się więc ostro do roboty. Czary zadziałały. Chaos zastąpił spokój. Zawiść i zazdrość z piekielnego kotła zasnuły oczy i uszy, zakryły jasność dobra, wdzięczności, sprawiedliwości, uczciwości. Wówczas to w tym chaosie mętnych oparów zła zamęt zapanował, zakłamanie i hipokryzja. W mglistym zatrutym powietrzu nagle inni waleci zaczęli podawać się za Herolda, przyznawać się do jego pomysłów. Bez wstydu, prawem silniejszego. Dla różnych swoich interesików, ambicyjek,karierek, pieniędzy jak to między waletami bywa, gdy sumienie zamyka się na kluczyk i prawda przestaje być ważna. Przecież wystarczyło czerpać ze skarbczyka Herolda, pełnego pięknych jak szlachetne kamienie pomysłów i zawłaszczać je, zawłaszczać, zawłaszczać. Bo kto bogatemu zabroni? Przecież to takie proste! I wtedy Ostatni Rycerz  ....cyt! Iskierka zgasła...

Siłaczka
O mnie Siłaczka

Tylu moich Przodków zginęło za Polskę - nie chce stąd wyjeżdżać!

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura