Motywacje towarzyszące badaniu zjawisk „paranormalnych”, a także same badania, przeprowadzone przez Williama Crookesa i innych ciekawych naukowców zostały opisane w książce słynnego Francuza, Kamila Flammariona (fr. Camille Flammarion). Prowadzi to do pytania: a kimże był ten Flammarion i z czego był słynny?
Charles Richet, który w roku 1913 zdobył nagrodę Nobla e dziedzinach fizjologii i medycyny, napisał nekrolog dla Kamila Flammariona w roku 1925. Otworzył go tymi słowy:
“Nous venons de subir une perte cruelle. Voici que disparaît, en pleine puissance intellectuelle malgré son grand âge, notre héroïque ami Camille Flammarion. Il fut un grand savant. Il fut un noble poète. Il fut un ardent ami de l'humanité et de la paix. Il fut aussi un des fidèles de notre sainte cause, et, comme il avait le culte de la vérité, les problèmes qui nous occupent ici ont animé ses dernières années.”
„Ponieśliśmy właśnie bolesną stratę. Oto odchodzi od nas, w pełni sił intelektualnych pomimo podeszłego wieku, nasz bohater i przyjaciel Kamil Flammarion. Był wielkim uczonym. Był znakomitym poetą. Kochał ludzkość i kochał pokój. Był także jednym z tych dla których prawda była rzeczą świętą.”
Camille Flammarion
O dziwo francuska Encyclopedia Universalis ignoruje całkowicie tego słynnego w całym świecie Francuza! Nie ma go w niej! Ani w sieci, ani w wersji DVD, ani w 30 tomach encyklopedii drukowanej (prosiłem znajomego, by sprawdził).
Nicolas Camille Flammarion urodził się w roku 1842 w ontigny-le-Roi , w departamencie Haute Marne, Francja. Początkowo studiował teologię, lecz wcześnie zainteresowała go astronomia. Mając lat 16 napisał 500-stronicowy manuskrypt, Kosmologia Uniwersalna, i został asystentem LeVerriera (którego obliczenia doprowadziły do odkrycia Neptuna) w Obserwatorium Paryskim. W latach 1862-1867 pracował w Biurze Pomiarów Geograficznych, potem powrócił do obserwatorium, gdzie uczestniczył w programie obserwacji gwiazd podwójnych. Wynikiem tego projektu był katalog 10 000 gwiazd podwójnych wydany w roku 1878.
Oprócz tego Flammarion prowadził obserwacje Księżyca i planety Mars. W latach 1873 i 1885 wysunął hipotezę, że kolor Marsa może być związany z istnieniem na tej planecie roślinności. Opublikował kilka książek popularno-naukowych (Astronomia dla wszystkich, w roku 1879, której sprzedano 100 000 egzemplarzy, zaś jej angielskie tłumaczenie ukazało się w roku 1894, jak również książkę o Marsie, Planeta Mars, gdzie popierał istnienie „kanałów” zbudowanych przez rozwiniętą cywilizację. Popierał amatorską astronomię. W roku 1877 Flammarion założył Francuskie Towarzystwo Astronomiczne. W roku 1882 E. Meret, który był wielbicielem książek Flammariona, podarował mu majątek i prywatne obserwatorium.
W roku 1922 otrzymał Legię Honorową za zasługi dla astronomii.
Camille Flammarion zmarł 3-go czerwca 1925 w Juvisy-sur-Orge.
Na cześć Flammariona nazwano jego imieniem krater na Księżycu (3.4S, 3.7W, 74.0 km średnicy, w r. 1935). Także krater na Marsie (25.4N, 311.8W, 173.0 km, w 1973). Także Asteroid (1021) Flammario odkryty przez Maxa Wolfa 11-go marca 1924 ...
I tak dalej ....Czemu zniknął z francuskiej Encyklopedii Powszechnej? Za co? Czym nagrzeszył aż tak? By się zorientować czym nagrzeszył do tego stopnia, że żadne zasługi i światowa sława mu nie pomogą, zajrzyjmy do angielskiej Wiki. No i już wiemy:
Spiritism
Because of his scientific background, he approached spiritism and reincarnation from the viewpoint of the scientific method, writing, "It is by the scientific method alone that we may make progress in the search for truth. Religious belief must not take the place of impartial analysis. We must be constantly on our guard against illusions.".[5] He was chosen to speak at the funerals of Allan Kardec, codifier of Spiritism, on 2 April 1869, when he re-affirmed that "spiritism is not a religion but a science".
Ponieważ miał naukowe wykształcenie, podchodził do spirytyzmu i reinkarnacji biorąc za punk wyjścia metodę naukową. Pisał: „Jedynie stosując metodę naukową możemy dokonać postępu w poszukiwaniu prawdy. Stale winniśmy strzec się złudzeń”. 2-go kwietnia 1869 przemawiał na pogrzebie Allana Kardeca, kodyfikatora spirytyzmu, gdzie potwierdził, że „spirytyzm nie jest religią, lecz nauką.”
Teraz już możemy snuć hipotezy dlaczego to zniknął z Encyclopedia Universalis – był zbyt niebezpieczny. Było to prawdopodobnie zanim jeszcze Internet pojawił się we Francji, i tak już zostało.
W swej pięknej książce „The Unknown” (Nieznane)
Flammarion pisze z prawdziwą pasją o badaniach Williama Crookesa i innych. Pisze m.in. tak:
This work is an attempt to analyze scientifically subjects commonly held to have no connection with science, which are even accounted uncertain, fabulous, and more or less imaginary.
Praca ta jest próbą naukowej analizy zagadnień, których zwykle nie wiąże się z nauką, zagadnień uznawanych nawet za niepewne, zmyślone, lub, w mniejszym lub większym stopniu, po prostu wyimaginowane.
I am about to demonstrate that such facts exist. I am about to attempt to apply the same scientific methods employed in other sciences to the observation, verification, and analysis of phenomena commonly thrown aside as belonging to the land of dreams, the domain of the marvelous or the supernatural, and to establish that they are produced by forces still unknown to us, which belong to an invisible and natural world, different from the one we know through our own senses.
Mam zamiar wykazać, że tego rodzaju fakty mają miejsce. Mam zamiar spróbować zastosować przy tym te same metody naukowe, które stosowane są w innych dziedzinach nauki do obserwacji, weryfikacji i analizy zjawisk zwykle odrzucanych jako należące do świata marzeń, do dziedziny cudownego czy nadprzyrodzonego. Postaram się wykazać, że zjawiska zachodzą na skutek działania sił dotąd nam nieznanych, należących do niewidzialnej części naturalnego świata, i różnych od tych, które znamy dzięki naszym zmysłom.
We wstępie do swojej książki „Nieznane” Flammarion pisał:
„To tylko dzięki nauce następuje nieustanny postęp w obecnej historii ludzkości. To właśnie nauka przemieniła świat, choć rzadko oddajemy jej należną sprawiedliwość i wdzięczność. Jedynie dzięki niej żyjemy intelektualnie, a także materialnie, w dniu dzisiejszym. I tylko ona może nas prowadzić i oświecać.”
Czy te zamierzenia Flammariona są racjonalne?
Czy to, co pisze, brzmi logicznie?
Czy takie podejście może dać wyniki?
Nie wiem tego.
Ależ czyż nie jest takie podejście interesującym?
P.S. Czy i jak Flammarion znany jest w Polsce – tego nie sprawdzałem.
Komentarze