Czy Moskwa jest niepalna?

Przyspiesza tempo wydarzeń i już od dawna widać, że osoby silące się na analizę bieżącej polityki nie mają na nią żadnego sensownego pomysłu i poprzestają jedynie na miałkich komentarzach. Bębenek podbijają nieodpowiedzialnymi wypowiedziami różnej maści politycy, którzy chcą zaistnieć w sytuacjach, które od każdego normalnego, będącego w pełni władz umysłowych człowieka, wymagają wielkiej rozwagi.

Mamy takich i na arenie międzynarodowej. Jednym z nich jest Żyrinowski, wiceprzewodniczący Dumy Rosyjskiej, który nie bacząc na doświadczenia wielu narodów, w tym własnego, ośmielił się kilka tygodni temu rzucić pod adresem Polski groźbę użycia broni atomowej. Dzisiaj zaś radzi Polakom, aby uczyli się rosyjskiego. Proszę powiedzieć, pytam na marginesie, po co porażonemu promieniotwórczymi pierwiastkami znajomość tej ginącej mowy?

Błaznując Żyrinowski nie zdaje chyba sobie sprawy z faktu, że afirmowana przez niego polityka, realizowania określonych celów metodami militarnymi, może stanowić inspirację dla innych nacji, dla których taki niebezpieczny sąsiad, z trudem panujący nad połaciami zagrabionych terytoriów, jest oczywistym zagrożeniem. Dwie balistyczne rakiety i może zakończyć się ten żałosny, łabędzi śpiew. Polacy, którzy wiedzą, że Moskwa jest jednak palna, mają szczególny tytuł, aby ostrzec Żyrinowskiego.

Myślałem tak jeszcze dwa tygodnie temu, a dzisiaj oglądam obrazki tysięcy chińskich żołnierzy w wojskowym kamuflażu na granicy z Rosją. Wolę jednak nie zastanawiać się nad wewnętrzną logiką wydarzeń, które wymykają się człowiekowi spod kontroli. Mogę jedynie sparafrazować Zyrinowskiego: „Kocham Moskwę (w oryginale „Polskę” – przyp. AL.), ale w przypadku wojny nic z niej nie zostanie”.