Andrzej Tokarski Andrzej Tokarski
205
BLOG

Zapomniany wywiad cz. I - z Marią Szonert Binienda

Andrzej Tokarski Andrzej Tokarski Polityka Obserwuj notkę 1



Zapomniany wywiad  - Ewy Stankiewicz z Marią Szonert Binienda


Wywiad, jakich bardzo brakuje w polskiej przestrzeni medialnej. Trzeźwe, pozbawione zacietrzewienia i natrętnego filosemityzmu spojrzenie mecenas Marii Szonert Binienda na kwestię Holocaustu i stosunków polsko żydowskich. Zaskakująco odważne prowadzenie wywiadu przez redaktor Ewę Stankiewicz – dotąd znanej raczej z spolegliwie zalęknionego stosunku do żydów.
Polecam lekturę i odsłuchanie pod linkiem.

ES: 24 kwietnia tego roku Kongres amerykański przegłosował tzw Ustawę 447. Czy rzeczywiście nie stanowi ona zagrożenia dla Państwa Polskiego, jak usiłuje się tłumaczyć bierność Państwa w tej sprawie. O tym i o polityce historycznej porozmawiam z przedstawicielką Polonii Amerykańskiej mec. Marią Szonert Binienda
Jak Pani odbiera to, co się wydarzyło w Kongresie?

MSB: To co się wydarzyło, myślę, że bardzo dotknęło Polonię Amerykańską – jest to odbierane jako wielka niesprawiedliwość dziejowa.

ES: W Stanach jest ona znana jako Just i to jest troszeczkę jak na ironię z naszego punktu widzenia: „Sprawiedliwość dla tych którzy przetrwali i nie otrzymali rekompensaty dziś” - i na pewno ta sprawiedliwość nie dotyczy Polaków.

MSB: Tak, ta sprawiedliwość dziejowa, którą ta ustawa realizuje na podstawie deklaracji terezińskiej dotyczy tylko żydowskich ofiar II wojny światowej – nazwijmy to: żydowskich ofiar holokaustu. Warto podkreślić ,że w momencie, kiedy termin Holokaust został użyty w celu założenia i stworzenia Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie, termin ten odnosił się do 6milionów żydowskich ofiar i 5mln nieżydowskich ofiar Holokaustu, czyli – koncepcja Holokaustu dotyczyła zarówno żydów jak i nieżydów.
Od lat 90tych, od czasu rozpoczęcia działania Muzeum Holokaustu z funduszy federalnych Stanów Zjednoczonych, ta definicja była, można powiedzieć, coraz bardziej modyfikowana, dzisiaj jest ona rozumiana praktycznie jako definicja obejmująca wyłącznie ofiary żydowskie. Tak więc można powiedzieć , że przez te dwadzieścia kilka lat dokonała się ewolucja pojęcia „Holokaust” - i z tego pojęcia zostały wyeliminowane nieżydowskie ofiary hitlerowskich zbrodni

ES: Właśnie, bardzo trudno na to patrzeć, dlatego, że z jednej strony żydzi przeszli hekatombę w czasie drugiej wojny światowej, szli całymi wagonami do – trudno to przechodzi przez gardło – do gazu – i rzeczywiście w potworny sposób ucierpieli, rzeczywiście największa ilość żydów zginęła w komorach gazowych, natomiast mówi się o 6mln Polaków którzy zginęli podczas II wojny Światowej, w tym 3 mln polskich obywateli pochodzenia żydowskiego – ale 3 mln Polaków, rdzennych Polaków

MSB: Tak. Oczywiście nikt nie kwestionuje dramatu żydów polskich w czasie drugiej wojny światowej, ich doświadczenia oczywiście są ogromne, ogromny rozmiar cierpienia – i komory gazowe i eksterminacja całej grupy etnicznej, tak, że to jest oczywiste. Problem polega na tym że jest w tej chwili prowadzona od lat polityka wyciszenia martyrologii Narodu Polskiego, tak, że tutaj nie chodzi o to by ktokolwiek kwestionował cierpienia narodu żydowskiego w czasie drugiej wojny światowej z rąk hitlerowskich. To jest w ogóle poza dyskusją. To, co nas dotyczy naprawdę, to to, że są prowadzone działania mające na celu wymazanie z świadomości opinii publicznej cierpienia narodu polskiego

ES: Dlaczego? Kto to robi i dlaczego?

MSB: To jest bardzo złożony problem, to jest problem trwający od wielu lat. Polonia zorganizowała spotkanie w tej sprawie, sprawie ustawy, wówczas ustawy Izby Reprezentantów 1226, wówczas udało się nam, Polonii w Izbie Reprezentantów zablokować – i właśnie na spotkaniu 12 marca wystąpił pan Stephen Urbanowicz Gilbright – to jest syn polskiej ofiary holokaustu. Pani Bożena Urbanowicz Gilbright przeszła przez obozy koncentracyjne i obozy pracy jako dziecko – i całe swoje życie w USA poświęciła walce o sprawiedliwe traktowanie polskich ofiar hitlerowskich prześladowań. I właśnie Pani Bożena w swoim liście skierowanym do Kongresu Stanów Zjednoczonych zaapelowała aby Kongres odrzucił właśnie tą ustawę o restytucji mienia holokaustu, ponieważ ta ustawa dyskryminuje takie osoby jak ona. Czyli nieżydowskie ofiary holokaustu. Jej syn, właśnie na Kapitolu przestawił całą historię jej walki o sprawiedliwe traktowanie polskich ofiar hitlerowskich Niemiec w czasie II wojny Światowej. I pani Bożena dała tam świadectwo tego jak przez całe swoje dorosłe życie, kiedy ona starała się przekazać Amerykanom swoje doświadczenie, jako polska ofiar nazistowskich Niemiec – była dyskryminowana, marginalizowana, prześladowana. Wręcz nawet grożono jej fizycznie.

ES: Ale to kto jej groził?

MSB: Ona reprezentowała te właśnie nieżydowskie ofiary i spotykała się z młodzieżą szkolną, młodzieżą akademicką, spotykała się w kościołach, spotykała się w ramach programu edukacji o holokauście. I przez ten cały okres swojego życia doświadczała dyskryminacji jako nieżydowska ofiara holokaustu. I była cały czas marginalizowana.  I miała bardzo wiele negatywnych złych i bardzo nieprzyjemnych doświadczeń, które  też  wynikały z pewnego rodzaju agresji i nienawiści do Polaków wynikających z antypolskiego profilu edukacji holokaustu

ES: Antypolski profil edukacji Holokaustu?

MSB: Tak, tak. Wydaje się że program holokaust prowadzony jest przez osoby pochodzenia żydowskiego. Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie jest zarządzane przez osoby realizujące żydowski punkt widzenia na wydarzenia II wojny światowej. W związku z tym cała nauka o holokauście robiona jest z żydowskiego punktu widzenia.

ES: Trzeba sięgnąć do korzeni, istoty problemu. Na czym ona polega?

MSB: Polski głos i polskie doświadczenie z okresu II wojny światowej jest wyciszane, marginalizowane i eliminowane.- bardzo skutecznie przez wiele lat i bardzo konsekwentnie.

ES: a w miejsce tego pojawia się próba zrobienia z Polaków agresorów i antysemitów, sprawców

MSB Polaków trzeba wyeliminować jako ofiary – i to zostało praktycznie zrobione

ES: Czytając takie opracowanie na temat ruchu oporu w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, znalazłam taką informację że już bodajże w 43 roku gdy już Polacy byli mordowani i szli do gazu w Auschwitz, poza murami obozu były dystrybuowane ulotki: „musimy wspólnie walczyć  niemieckim i polskim faszyzmem”

MSB: To jest klasyczna propaganda komunistyczna, prawda, która dzisiaj objawia się w różnych formach, ale ta strategia przedstawiania Polaków jako faszystów, nazistów, antysemitów, jest bardzo konsekwentnie, była już wtedy realizowana przez prosowiecki, czy antypolskie, komunistyczne środowiska  - i i ona dzisiaj również nabiera swojego wyrazu, przecież ten marsz Niepodległości, który został nazwany na Zachodzie że 60 tysięcy faszystów, nazistów w Polsce maszerowało, prawda, to on się bardzo dobrze wpisuje w koncepcję zrobienia z Polaków nazistów, wycofania Niemców jako sprawców i zastąpienia tych niemieckich nazistów – polskimi nazistami.

ES: Teraz próba usunięcia pomnika w New Jersey, pomnika katyńskiego, Ofiar Katynia

MSB: Tak, no więc to jest ogromnie wielki problem i on wynika, no, ja muszę tu od razu zaznaczyć,że w ostatnich latach przekaz katyński, przekaz z polskiego punktu widzenia na zbrodnię katyńską był wyciszany i marginalizowany przez – Polskę i Polaków. Dlaczego? Dlatego, że teraz, siłą rzeczy Katyń polakom kojarzy się ze Smoleńskiem – i wszystko co się dzieje wokół Smoleńska, czyli jeżeli się chce wyciszyć Smoleńsk, jeżeli się chce, powiedzmy sobie, zablokować dochodzenie do prawdy co się stało w Smoleńsku – to siłą rzeczy nie można mówić o Katyniu

ES: czyli Katyń ponownie został wpisany na listę cenzorską, to jest duży pomnik w dobrym miejscu

MSB: to jest bardzo ważne miejsce – to jest najistotniejsze miejsce dal Amerykanów, ponieważ to jest najlepszy punkt z którego  widać z którego można obserwować z lądu Manhattan a szczególnie właśnie to miejsce, gdzie stały wieżowce WTC. Czyli to święte miejsce dla Amerykanów związane z tragedią 9.11 jak to oni mówią. Ta lokalizacja jest najlepszą lokalizacją jaką można w tym rejonie znaleźć. Ten pomnik jest symbolem polskiej martyrologii II wojny światowej – on przypomina światu, że Polacy byli straszliwą ofiarą II wojny światowej i  w momencie kiedy teraz masowo Polaków się przedstawia w Stanach Zjednoczonych jako sprawców i współsprawców holokaustu, wówczas ten symbol polskiej martyrologii, tego, że Polacy byli pierwszą ofiarą II wojny światowej – jest politycznie niewygodny i politycznie niepoprawny.

ES: Skąd to się bierze, co tutaj jest takim grzechem założycielskim? Żydzi, którzy mają świadomość wagi tej polityki historycznej – słyszałam takie zdanie – mogą kupić każdego historyka, który powie największą bzdurę ...

MSB: … i zrobi karierę zawodową na tym

ES: i zrobi karierę zawodową na tym – natomiast Polacy, nie tylko nie przeznaczą grosza, ale zniechęcą tym, którzy wolontaryjnie zechcą się tym zajmować

MSB: Proszę Państwa – w latach 70 tych żyła (wśród Polonii – przyp. AT) jeszcze generacja okresu II wojny światowej – mieliśmy tam wielu wspaniałych historyków, którzy domagali się prawdy historycznej o polskiej martyrologii. Oni wszyscy byli eliminowani z amerykańskich uczelni, wszyscy działali i kontynuowali swoje prace historyczne na marginesie, prywatnie, na przykład powstało wiele książek, które nawiązywały do tego, że nie można było prowadzić nieskrępowanie i obiektywnie badań historycznych dotyczących polskiej martyrologii. Tak, że ten proces eliminowania polskiego głosu, polskiego punktu widzenia, polskiego doświadczenia  II wojny światowej z historiografii zachodniej i amerykańskiej – on trwa nieprzerwanie od czasu zakończenia II wojny światowej – i teraz widzimy tego kulminację i konsekwencję.
Ustawa przeszła, ustawa senacka bo ta istawa 1226 została zablokowana – więc w przyspieszonym trybie, gwałcąc procedury demokratyczne został przeforsowana w obecności nieowilu osób – ustaw 447. Ona odwwołuje się nie tyle do deklaracji terezińskiej co do konferencji terezińskiej -czyli wystrczyło postawić nogę na konferencji treziskiej żeby dziś być pociągniętym do odpwoedzialności za restytucję mienia bezspadkowego

ES: co się wydarzyło na tej konferencji terezińskiej?

MSB: Więc przyjęto deklarację, która zaczyna się bardzo ładnie, mówi o tym , że należy zapewnić godną starość ofiarom holokaustu. Następnie ona, ta ustaw definiuje te ofiary holokaustu jako: żydowskie ofiary holokaustu i nieżydowskie ofiary holokaustu. I tam gdzie jest mowa o zabezpieczeniu godnego życia na starość, ustawa odwołuje się do obu grup – natomiast tam gdzie chodzi o restytucją mienia bezspadkowego,  a szczególnie tam gdzie chodzi o nieruchomości, czyli ten rozdział deklaracji, który dotyczy największego majątku o który idzie główna walka tutaj, tam rozdział dotyczy wyłącznie żydowskich ofiar.



cdn.

jako zodiakalny Bliźniak posiadam dwie, albo więcej twarzy, czy może osobowości. Na potrzeby tego miejsca jestem zwolennikiem poszanowania prawdy w życiu publicznym, zachowania podmiotowości tak państwa, jak i jego obywateli każdego z osobna

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka