Politycy Zjednoczonej Prawicy i sympatyzujące z nimi media rozpoczęli dziś kolejną nagonkę przeciw Radosławowi Sikorskiemu. Jej pożywką jest to, że Sikorski od 2017 bądź 2018 roku otrzymuje po 100 tys. dolarów rocznie jako członek rady konferencji „Sir Bani Yas” organizowanej przez Zjednoczone Emiraty Arabskie w celu umocnienia i poszerzenia wpływów tego państwa w stosunkach międzynarodowych.
Ta kampania może jednak uderzyć rykoszetem w rząd PiS, gdyż Sikorski w swoich oświadczeniach majątkowych posła do Parlamentu Europejskiego informuje co roku, że jest członkiem wspomnianej rady i że otrzymuje za to roczną pensję w wysokości 100 tys. dolarów. Jest zatem zastanawiające, dlaczego Zjednoczona Prawica rządząca od listopada 2015 roku porusza tę sprawę dopiero teraz. Warto rozważyć między innymi takie odpowiedzi na to pytanie:
Odpowiedź 1: rząd PiS wcześniej tego faktu nie zauważył. To by oznaczało, że służby podległe rządowi PiS reklamującemu się jako skuteczny nie przeanalizowały nawet oświadczeń majątkowych Sikorskiego.
Odpowiedź 2: rząd Zjednoczonej Prawicy od dawna wiedział, że Sikorski bierze pieniądze od Zjednoczonych Emiratów Arabskich, ale ocenił, że współpraca Sikorskiego z tym państwem nie szkodzi interesom Polski. Mimo tego PiS zdecydował się teraz zrobić szum dookoła tej sprawy, bo chce utytłać Sikorskiego w związku ze zbliżającymi się wyborami – podobnie zresztą Sikorski tytła jak może i gdzie może władzę Zjednoczonej Prawicy.
Odpowiedź 3: rząd PiS od dawna wiedział, że Sikorski jest opłacany przez ZEA i ocenił, że jego praca na rzecz Arabów jest szkodliwa dla Polski. Jednak mając poczynania Sikorskiego pod kontrolą postanowił je nagłośnić dopiero teraz z tych samych powodów, które przedstawiono w odpowiedzi 2 (do wyborów pozostało kilka miesięcy i Sikorski może się nie oczyścić do tego czasu z zarzutów).
Skutek owej kołomyi może być taki, że część wyborców nabierze odrazy zarówno do PiS-u jak i Platformy i w najbliższych wyborach zagłosuje na jakąś trzecią siłę, która po pewnym czasie obrzydnie im jak dwa dominujące teraz w Polsce ugrupowania.
