A jeżeli głosować, to, na kogo? Masz jeden głos i użyj go rozumnie. W obecnym układzie sił i nastrojów społecznych, po 8- letnim doświadczeniu z ludźmi Platformy i koalicji, gdzie wszystkie działania rządzących były nakierowane na to tylko, aby uzyskać jak największą korzyść osobistą „dla swoich”, a z każdej inicjatywy inwestycyjnej, za grube subwencje Unii, wyciągnąć stosowne „prowizje”, co w rezultacie spowodowało zniknięcie setek miliardów złotych w ich kieszeniach, a także – przy nieudolności w organizacji i rozliczeniach prac – doprowadziło do zmarnowania wielu tych unijnych środków, PO i PSL pozbyły się szans na uczciwe wygranie wyborów i dalsze rządzenie. Jedyna partia, która się w tej chwili liczy, to PiS. To jasno wynika – zarówno z nastrojów jak i licznych sondaży. PiS ma w programie uporządkować gospodarkę Polski i będzie się starać, aby odzyskać, chociaż część, z zagrabionych dóbr. Jest tylko jeden szkopuł – wszystkie działania naprawcze będą się napotykały na ogromny opór środowisk, które w tej mętnej wodzie łowiły swoje ryby. Pokonać można je jedynie przez sprawne działanie sądów, do których będą się odwoływać obie strony. Wiemy, że nasze sądy są przeżarte korupcją, a liczni sędziowie wydają wyroki dalekie od prawa i sprawiedliwości. Są one ostoją obecnie przegranych sił, dotychczas rządzących i w nich utopi się każda próba reformy. Dlatego pierwszym i najważniejszym zadaniem nowego rządu, który powstanie – miejmy nadzieję – z sił rokujących uczciwość, będzie gruntowna reforma sądownictwa i prawne wyeliminowanie z niego skompromitowanych sędziów. Aby tego dokonać, rząd musi mieć bezwzględną większość, pozwalającą mu wprowadzać nie tylko ustawy, ale także odpowiednie nowelizacje w konstytucji.
Logiczny wniosek dla tych, którzy nie byli beneficjantami rządów PO i PSL, jest, że – ponieważ tylko jedna partia ma szanse wygrać, i że aby dać jej możliwość prawidłowego rządzenia, musimy (mówię o tych, którzy nie pałają sympatią do PiS) schować do kieszeni swoje fobie i wpuścić, zostawione za drzwiami, sumienie obywatelskie i nie rozpraszać szans, przez głosowanie na ulubione, lecz małe partie, głosować na posłów i senatorów z tej partii. A przede wszystkim przełamać się i iść na wybory.
