Od pogrzebu do pogrzebu

Lubię takie obrazy a oprócz tego lubię kino bałkańskie. Ostatnim podobnym filmem jaki obejrzałem było "Lato, albo 27 straconych pocałunków". Historia ze słonecznikami i lato. W "Od pogrzebu..." też były podobne sceny. Zasiadając do fotela miałem nadzieję, że obejrzę dobre kino - zawiodłem się. Film był genialny. Spokojne miasteczko i główny bohater, który jest mówcą pogrzebowym. Dookoła małomiasteczkowa społeczność z niemową, nieudolnym samobójcą, blondwłosą dziewczyną, mechanikiem samochodowym w tle. Tempo filmu jest niespieszne, fabuła przyspiesza na końcu filmu. Śmiechu i to gorzkiego jest co niemiara. Zakończenie jest jednym z najpiękniejszych jakie oglądałem  i czytałem bo jest zaczerpnięte z Antygony i z Szekspira. Po wakacjach pełnych Batmanów (mnie się podobał, choć po drugim obejrzeniu już nie tak bardzo a i polecam dyskusję na jego temat na stronie Teologii Politycznej) obejrzałem film spokojny i pełen życia, mimo że tytuł wskazuje na coś  innego ;)