W urzędach, ZUSach, instytutach, w akademikach i dziekanatach siedzą Panie Jadzie. Siedzą tak już od lat. zmieniają się rządy, zmieniają się systemy polityczne a one siedzą tak w przekonaniu o własnej niezastępowalności i nieusuwalności. Siedzą i żrą tony ciatek, popijają to hektolitrami herbaty i kawy w szklankach na spodeczkach i z nieśmiertelną łyżeczką usiłującą im od lat wykłuć oko. Palą kilometry papierosów patrząc w okna z widokiem na smietnik rozmawiają o 538 odcinku "Mody na sukces".
Siedzą i pracują. Pracują po kilka wykonując pracę którą z powodzeniem mogłaby wykonywać jedna ale przecież nauczyły się obsługi komputera. Więcej nie można od nich wymagać. Przyznają sobie nawzajem nagrody i zapomogi, zatrudniają szwagra na stanowisku złotej rączki, koleżankę na stanowisku recepcjonistki i kuzynkę na stanowisku sprzątaczki. Zastawiają mieszkania ukradzionym papierem toaletowym i środkami czystości.
Rola Pań Jadź jest nadzwyczaj istotna. Konieczność ich utrzymania daje ich szefom pretekst do tłumaczenia że nic nie moga zrobić ponieważ na nic ponad ich utrzymanie nie wystarcza im pieniędzy. A co by zrobili gdyby się okazało że mogą zrobić więcej? Oni też tam są od lat, nie umieją nic ponad to.
Mówicie że coś się jednak zmienia? Tak, to prawda, dzięki Bogu, ale zmiany jakoś dziwnie zawsze Panie Jadzie omijają a filozofia autystycznego trwania ma się całkiem dobrze i żyć pozawala nienajgorzej. W końcu publiczne to jakby niczyje więc jak sobie Panie Jadzie trochę wezmą to co to komu szkodzi?
Inne tematy w dziale Polityka
