Czemu służy utrzymywanie takich potwórków jak PKP czy Poczta Polska? Utrzymaniu wielokrotnie przerośniętego zatrudnienia (szczególnie pośród dyrektorstwa i wyższej kadry) stanowiącego sposób na utrzymanie elektoratów i politycznej klienteli, złodziejstwu ułatwionemu przez coraz bardziej złożoną strukturę, marnowaniu pieniędzy z podatków i mydleniu ludziom oczu. Z pewnością jednak nie służy ani sprawnej komunikacji ani (w przypadku Poczty) sprawnemu wysyłaniu listów.
Ręka do góry, kto uważa, że z mnogości państwowych spółek kolejowych coś jeszcze dla sprawnej komunikacji wyniknie. Kto nie latał jak debil po peronach nieskutecznie poinformowany przez zepsuty megafon? Kto nie jechał znacznie dłużej niż powinien licząc po drodze słupy trakcji z nudów i wściekłości? Kto nie stał w tłumie na korytarzu wielu godzin w ścisku wywołujacym wspomnienia czasów słusznie minionych? Kto nie miał odruchu wymiotnego na widok zaskorupiałej kupy w pekapowskim kiblu?
Oczywiście każda radykalna zmiana niesie ze sobą zagrożenia. Dwadzieścia lat prób reform polskich kolei dowiodło jednak, wydaje mi się skutecznie, że nie da się ukręcić bicza z piasku. Możemy czekać jeszcze dwadzieścia lat, a potem jeszcze dwadzieścią, łudzac się obietnicami kolejnych cudotwórców. Albo zaryzykować. Mam nadzieję, że kolejowy strajk zbliży nas do decyzji o takiego ryzyka podjęciu.
Propozycja PJN wyrażona na blogu Marka Migalskiego brzmi ożywczo. Na razie to tylko hasło. Warto przy tej okazji pytać o dwie rzeczy: 1. Czy za tym hasłem stoi konkretny program? 2. Jak PJN ma zamiar dopilnować tego, żeby taka prywatyzacja nie nosiła znamion klienckiego handlu niewolnikami? Czyli jak zapewnić na torach działanie konkurencji tak, żebyśmy nie wpadli z deszczu pod rynnę jak to było w przypadku Telekomuny?
p.s. aTU można kupować kubki z rysunkami:)
Inne tematy w dziale Polityka
