Kuriozalna sytuacja kompetencyjna miedzy najwyższymi organami państwa.
Jak z niej wyjść - oczyma prostego ogrodnika.
Uchwała SN jest niezgodna ze stanem prawnym i ustrojem Rzeczypospolitej. Jednak została podjęta i niektóre instytucje państwowe mogą uważać za stosowne jej wdrażanie.
W zasadzie jedynym sposobem przeciwdziałania jest pismo o charakterze administracyjnym skierowane do instytucji mogących stosować ww Uchwałę, o bezprawnym jej charakterze i bez mocy wiążącej. Informacja może zawierać uwagę o skutkach stosowania Uchwały SN w odniesieniu zarówno dla tych instytucji jak i osób indywidualnie za to odpowiadających.
Jak zaś wygląda sytuacja sędziów SN?
Na razie nie obowiązuje ustawa dyscyplinująca sędziów - nie mogą więc na jej podstawie podjęte jakiekolwiek czynności (można sądzić, że z tej racji p. Gersdorf podjęła decyzję o posiedzeniu SN).
Jednak podważony został ustrój Rzeczypospolitej , co nie może pozostać bez konsekwencji. Aby wyjaśnić te kwestie - konieczne jest orzeczenie Trybunału Stanu. P. Gersdorf, jako I Prezes SN zwołała posiedzenie i ona powinna na pewno stanąć przed TS.
Kwestia dotyczy także wszystkich członków SN, ale wszystkie sprawy powinny być rozpatrywane indywidualnie, gdyż co prawda posiedzenie było nielegalne, ale sędziowie nie mogli odmówić w nim udziału.
Z kolei po rozpatrzeniu sporu kompetencyjnego (z prawdopodobnym orzeczeniem, że SN przekroczył swoje uprawnienia), powinno być wysłane ostrzeżenie, że stosowanie Uchwały SN przez sędziów (ale i innych działów sądownictwa - prokuratorów, adwokatów itd.), spowoduje zastosowanie środków wynikających z Ustawy dyscyplinującej.
I to by było.
