Wczoraj
Jarosław Kaczyński przeprosił inteligencję, dziś zaś każdy samozwańczy inteligent czuje się w obowiązku oświadczyć, że przyprosin nie przyjmuje. Czasami pisze o tym
długą notkę (uwaga - link do Azraela), czasem wyrzuca z siebie potok śliny i wyzwisk jak polski wzorzec przyzwoitości,
Władysław Bartoszewski. Choć całość tych wypowiedzi można skwitować tak, jak zrobił to ppor. Dub na blogu Azraela ("Konia kują, a żaba hehehehehe"), jednak mi ciśnie się na usta pytanie, kogo i po co Kaczyński wczoraj przeprosił.
Czy na pewno chodziło o przeproszenie takich postaci jak Waldemar Kuczyński, czy Janusz Palikot? Choć to do nich media spragnione kolejnej porcji wyzwisk biegną po pierwszy komentarz, wskazanie, że chodzi o inteligencję "etosową" wskazuje, że nie. Trudno bowiem nazwać inteligencją etosową całe to towarzystwo z opowieści Migalskiego, czy też chorych z nienawiści platformianych bojówkarzy z Salonu24 i innych miejsc w polskiej sieci. Znowuż inteligencja, która popierała i popiera PiS akurat od Kaczyńskiego przeprosin nie oczekuje. Prędzej należą się jej one od kanonizowanego za życia autorytetu moralnego, dzielącego ludzi na bydło i niebydło, jednak z tej strony się żadnej refleksji nie doczeka. Tak więc po co były te przeprosiny? Nie wiem. Może adresowane były do grupy, która popierała PiS w wyborach 2005, potem jednak z jednej strony zniesmaczona koalicją z Lepperem i Giertychem, z drugiej, poddana nieustannemu bombardowaniu propagandą i środowiskowemu ostracyzmowi, zmieniła polityczne sympatie? Jednak nie sądzę, by tych ludzi było tak naprawdę za co przepraszać.
Jedyne uzasadnienie tego posunięcia widzę w próbie kreowania wizerunku na potrzeby wyborców bez konkretnego przydziału. Zobaczcie - przedstawiają nas jako tych złych, a my jesteśmy mili, ugodowi i chcemy pracować. Zestawione z zapluwającym się Bartoszewskim, wpraszającym się na kongres Tuskiem czy błaznującym Palikotem może robić dobre wrażenie, jednak nie wiem, czy to wystarczy na dłużej. Jeśli zaś jest to dopiero początek długiej drogi i nowej strategii, warto uważać, zeby nie przedobrzyć. Niektóre wypowiedzi i działania każa mieć obawy, że w ocieplaniu wizerunku PiS gotów jest przesadzić. Najpierw żenująca wypowiedź Adama Bielana o tym, że Marcinkiewicz mógłby wrócić do PiS, rzucona w najgorszym możliwym momencie, Dziś msza św. u Dziwisza, symbolu oporu wobec lustracji w polskim kościele i sojuszu części episkopatu z Platformą. Czy to sygnał dla kościoła, że PiS odpuszcza już sobie lustrację, przynajmniej w tej branży? Z drugiej strony ciekawa (co więcej - dobra) jest homilia Dziwisza. Na miejscu Donalda Tuska czułbym się źle czytając te słowa. Czyżby zaprzyjaźniony z Platformą biskup chciał pogrozić palcem PO w związku z jej miotaniem się w sprawie in vitro? To ostrzeżenie potraktowałbym poważnie.
O przebiegu samego kongresu z mediów trudno się czegoś dowiedzieć. Z jednej strony konkrety przykrywane są recenzjami wspomnianej już służbowej inteligencji z Palikotem na czele, z drugiej manipulacja goni manipulację (przykład z wp.pl, tytuł tekstu - J. Kaczyński: mam mało czasu, bo o 15.00 zaczyna się mecz; faktyczna wypowiedź Kaczyńskiego - "Muszę skończyć w godzinę, bo potem grają Polacy"). Pozostają mi relacje bezpośrednie osób, które w wydarzeniu biorą udział, te zaś brzmią dość optymistycznie. gw1990 pisze o dobrej organizacji (to ważne, gdy media rozpisują się nad niedobrym obiadem jako głównym wydarzeniem pierwszego dnia kongresu), ponoć sporo było też młodzieży i o młodzieży (wczoraj czytaliśmy, że PiS zapomniał o tej grupie). Plusem i nowością były na pewno dyskusje panelowe. Niestety już zadbano by to, czym kongres mógł pomóc PiS w walce o społeczne poparcie zostało odpowiednio przykryte sprawami bez większego znaczenia. Na taką okazję przywrócono do łask Palikota, a w festiwalu hipokryzji mediów, jeszcze kilka dni temu wzywających do jego bojkotu, wzięła udział nawet "Rzeczpospolita".
