Student UJ, pan Michał Skoczylas, decyzję o przyjęciu przez uczelnię zasady, że prace historyczne pisać odtąd wolno wyłącznie o osobach nieżyjących, był uprzejmy skomentować słowami "My się z tym zgadzamy, bo przekonaliśmy się, że to nie sprzyja spokojowi uczelni i studentów". Ten
wykwit konformizmu uwiecznił "Dziennik", ja zaś proponuję, by nazwisko pana Skoczylasa zapamiętać, gdyż zapewne za kilka lat zostanie szefem IPN lub kimś równie ważnym.
Nie minęło aż tak wiele czasu od zamordowania innego studenta UJ, Stanisława Pyjasa. Ciekawe, ilu dziś na UJ Pyjasów, ilu Wildsteinów, a ilu Maleszków? Ciekawe, czy gdyby pan Michał Skoczylas studiował w roku 1977, z radością przywitałby mord na koledze? Ostatecznie angażowanie się w nielegalną działalność opozycyjną również "nie sprzyja pokojowi uczelni i studentów".
To oczywiście jałowe dywagacje. Warto zająć się przyszłością UJ. O żywych nie wolno pisać prac magisterskich, ale wolno chyba otaczać ich czcią? Pora pomyśleć nad jakimś ładnym patronem dla krakowskiej uczelni, który oddawałby jej nowego ducha i giętki kręgosłup. Idealny byłby oczywiście Lech Wałęsa, jednak po dopuszczeniu do napisania "niedojrzałej" pracy przez Pawła Zyzaka, UJ nie zasługuje na taki honor. Proponuję więc poszukać w gronie absolwentów. Najodpowiedniejszym patronem dla dzisiejszego UJ byłby na pewno Lesław Maleszka, człowiek również skrzywdzony przez nieodpowiedzialne grzebanie w historii ludzi wciąż jeszcze żyjących. Panie Michale, wydaje mi się Pan najbardziej odpowiednią osobą do zgłoszenia tej kandydatury.
Co do badań historycznych zaś, wydaje mi się, że zasada pisania jedynie o zmarłych to za mało. Dopiero, gdy rozszerzymy ją o założenie , że o zmarłych mówimy tylko dobrze, będziemy godni, by stanąć twarzą w twarz z historią.
"Dziennik" pisząc o sprawie wiadomość opatrzył tytułem "Uniwersytet Jagielloński założy sobie kaganiec?". Z punktu widzenia wolności nauki to nie kaganiec, tylko stryczek.
