Zawitałem po sześciu latach przerwy na swój profil tutaj na salon24. Administrator nie skasował mojego konta, co kwituję z wdzięcznością. W tym czasie pisałem artykuły poświęcone tematyce politycznej zorientowane na Czechy i Polskę, ale o wiele mniej, niż w latach poprzednich.
Przyczyny są dwie:
1) Nawiedził (omalże dosłownie) mnie temat inny, dla mnie nowy.
2) Polityka (ta bieżąca) jako taka coraz bardziej mnie .... i teraz nie wiem, jak to dokładnie określić, ale można napisać: nuży, denerwuje, osłabia etc. Albo inaczej - mam do niej coraz większy dystans, coraz mniej ją przeżywam, odbieram jako coś istotnego. To tak w największym skrócie.
Powrócę do przyczyny pierwszej, gdyż ta w ostatnich latach (od końca roku 2013, kiedy temat mnie nawiedził) absolutnie zdominowała moje działania. Owoce tego stanu są widoczne na internecie:
https://stbnobrasil.com/pl/
oraz na rynku księgarskim w Brazylii i Urugwaju, ale o tym później.
Jest to strona internetowa (w czterech wersjach językowych, polskiej, czeskiej, portugalskiej i hiszpańskiej, w planie jest angielska) poświęcona przede wszystkim i głównie działaniom czechosłowackiego wywiadu StB Bezpieczeństwa Państwowego) w Ameryce Łacińskiej w ubiegłym wieku.
To, iż tematyka ta mnie pochłonęła zawdzięczam pewnemu Brazylijczykowi, który sprawę niejako odkrył i ponieważ dotyczyła czechosłowackiej tematyki, zwrócił się (otrzymawszy kontakt na mnie od Witolda Gadowskiego) z prośbą o pomoc do mnie. Tym Brazylijczykiem jest Mauro "Abranches" Kraenski, przewodnik licencjonowany (KL Auschwitz), tłumacz, Brazylijczyk brazylijsko-polsko-portugalsko-włoskiego pochodzenia od lat żyjący w Polsce (na przemian w Brazylii) i zajmujący się ogólnie też tematyka historyczną. To on odkrył, że na stronie internetowej czeskiego IPN-u widnieją liczne brazylijskie i znane nazwiska, których obecność na takich stronach sygnalizowała coś dziwnego - wielkie zainteresowanie wywiadu I. Zarządu MSW Czechosłowacji tym krajem. Jakie było to zainteresowanie, czego dotyczyło - tego się ze strony internetowej czeskiego odpowiednika IPN dowiedzieć nie można. To wymagało głębszego zainteresowania się sprawą, odwiedzenia archiwum w Pradze (i Brnie). Do tego Mauro potrzebował już mnie, znającego język czeski (z racji pochodzenia), no i się zaczęło....
Wydarzyło się w tym czasie wiele, odkryliśmy sporo.
Najpierw publikowaliśmy nasze odkrycia na internecie (fb,yt, własna strona). Od 2017 r. sprawy przybrały nowy kierunek, gdyż w tym roku ukazała się nasza pierwsza książka, wydana w Brazylii, w której dokładnie opisujemy o co chodzi.
Strona https://videeditorial.com.br/1964-o-elo-perdido
Pod koniec ubiegłego roku kolejna pozycja została wydana w Urugwaju
https://www.planetadelibros.com.uy/libro-la-stb-el-brazo-de-la-kgb-en-uruguay/290570
Sprawy te prezentujemy na stronie stbnobrasil.com, ale i tutaj będę powoli przybliżać.
Tyle na dziś tytułem króciutkiego wstępu.
Vladimír Petrilák
