nowy rok

słyszysz dni szelest kroki minut

a dni są jak kamienie

utopione w wodzie

 

niepotrzebnie liczysz podróże

pamiętasz godziny odlotów

twarze przechodniów

 

to zbędne obciążać się bezpowrotnym

bagażem lirycznym

 

kiedy odprawi się ceremoniał

palenia liści w ogrodzie

nie próbuj rozważać grzechu

jest twój

 

żadnych wzruszeń

nastroju przekraczania granicy czasu

 

oto mija rok

zamyka drzwi

 

nic nie czujesz

klamka jak klamka

matowa szyba a w niej wstyd

jest twój

 

zbliża się

inny rok

inny lęk

zupełnie niezgłębiona przepaść godzin

tak wiele