Dość powszechnie stawia się tezę, że Bronisław Komorowski będzie prezydentem wszystkich Polaków, natomiast Jarosław Kaczyński nie, podobnie jak i nie był jego śp. brat.
W celu udowodnienia tego nielogicznego mitu wciska się karkołomną tezę, ze elekt wraz z odłożeniem na 5 lat legitymacji swojej partii zapomni gdzie ją położył, od kogo ją dostał, komu płacił składki – ba! z kim spotykał się na imieninach, grał w brydża czy piłkę.
To jest jakaś farsa niczym nie podpartej nadziei. Prezydent w Polsce zawsze reprezentuje partię, z której się wywodzi – i tak to jest. Dotyczy to obu kandydatów. Dotyczyło poprzednich. W naszym kraju mamy demokrację, partia wygrywająca wprowadza swój program – nie konsultuje go z partiami pozostawionymi w polu. Podobnie Prezydent – zawsze będzie prezentował poglądy swojego ugrupowania. Będzie działał zgodnie ze zdaniem swojego elektoratu, głuchnąc na elektorat przeciwny i tworząc swoj elektorat "negatywny".
Wbrew opiniom Komorowski ma większy negatywny elektorat niż Kaczyński. Zaś ze wzrostu słupków prezesa PISu widać, że gdy go troszeczkę odbrązowimy to może być pozytywnym kandydatem większości. Wiele mitów już opadło: jak widać Kaczyński nie jest antyeuropejski (bo jak to udowodnić i co to w ogóle znaczy), ani anty-rosyjski (bo szczerze, czy z nie podjął jakiś gest w kierunku Rosjan)*. Gospodarczy program PIS nie odstaje od innych partii – Kaczyński nie jest zwolennikiem kolektywizacji, czy jakiś oszołomskich pomysłów (zresztą w wyborach tak rzadko mówi się o gospodarce). Reszta zarzutów jest rzędu PR-owskiego (teczki, haki itp.). Samo rozwiązanie poprzedniej koalicji – jest też raczej plusem, bo Kaczyński oddał władzę właściwie za darmo – mogąc jeszcze przez 2 lata, jako rząd mniejszościowy dryfować i np. „zbierać kolejne teczki” :-).
* Tego faktu nie można marginalizować. Jarosław Kaczyński dał sygnał dla swojego nowego (bądź nam nieznanego) myślenia o Rosji, oficjalnie, do kamery, zdeklarował się – i będzie musiał się niestety tego trzymać – małe są szanse na to aby publicznie to „odszczekał” i ze swoich deklaracji się wycofał.
Zatem na Jarosława Kaczyńskiego mogą zagłosować ludzie, którzy mają, lub zaczęli gdzieś głęboko mieć teczki itp. O korupcji nie piszę, bo zrobienie zarzutu z tego, że ktoś chce z nią walczyć jest kuriozum na skalę światową. (jeśli zaś ktoś jej u nas nie widzi, lub nie rozumne jej wpływu na gospodarkę i bezpośredniego wpływu na nasze wypłaty – to cóż, glonowy uwiąd komórek).
Bronisław Komorowski ma zaś ogromny negatywny elektorat ludzi, którzy uznają się za odrzuconych – dla nich jest on uosobieniem jakiejś nieokreślonej, wyimaginowanej i zdemonizowanej często „elity”, która dogadała się z komunistami i czerpie zyski z jakiegoś „układu”. Oni wszyscy zagłosują na każdego, ale nie na Komorowskiego.
Na kandydata PO na pewno nie zagłosują też katolicy (kandydat już wypowiedział się w sprawie in vitro, zatem przeciwko nauczaniu KK); nie zagłosują na pewno bezrobotni bojący się liberałów zabierających zasiłki, itp. Ba! Często demonizujemy ilościowo elektorat moherowy (nasze matki i babcie) – on też raczej nie zagłosuje na człowieka, który nie umiał upilnować kilku hektarów pola po katastrofie.
Najważniejszą zaś rzeczą jest nowe postrzeganie urzędu prezydenckiego przez Polaków. Jak się okazuje nie chcą oni Prezydenta fasadowego. Nie dociera tu argumentacja, że premier może więcej – Prezydent to PREZYDENT.
Tymczasem Komorowski to drugi (a na zdjęciu trzeci właściwie) szereg PO, mniej popularny niż Schetyna, czy pani Gronkiewicz, albo nieobecny Rokita. Podobieństwo do układu Putin – Miedzwiedziew jest aż za nadto trafne. Żaden z kandydatów nie będzie Prezydentem wszystkich Polaków, ale wiadomo, że jeden z nich (jeśli wygra) będzie na pewno Prezydentem Donalda Tuska.
Zatem jeśli wygra Jarosław Kaczyński na pewno będzie rządził sam, w sensie samowładnie. Bronisław Komorowski niestety będzie na telefonie, in touch!
Inne tematy w dziale Polityka
