Julia Tymoszenko wróciła, pojawiła się na Majdanie na wózku inwalidzkim i ze łzami w oczach. Wszak Ukraina nie ma władzy w Kijowie, Janukowycz czmychnął.
II akt Majdanu się rozpoczął. Czy będzie II aktem rewolucji, czy będzie II aktem nowej Ukrainy, czy będzie II aktem rozpadu Ukrainy?
Na te pytanie nie uzyskaliśmy odpowiedzi, acz Tymoszenko postawiła zadania nie mające wiele wspólnego z przyszłością, ale z jej psychiką i celami.
Przyjęta została chłodno, w każdym razie nie było owacji, Tymoszenko to wyczuwała. Zjawiła się na Majdanie, aby zapanować nad duszami.
Zadaniem pierwszym jest sprowadzenie Janukowycza na Majdan. A co to oznacza? Tylko sąd rewolucyjny, który wydaje jedynie słuszne wyroki.
Drugim zadaniem jest niedopuszczenie do zadziałania umowy wypracowanej przez dyplomację europejską (m.in z Radosławem Sikorskim) i Janukowycza. Co zresztą się stało przed przybyciem Julii.
A trzecie zadanie dla Majdanu to być tutaj, gdzie był wcześniej. Trwać w miejscu, aż odpowiedni człowiek nie zostanie wybrany.
W ten oto sposób Tymoszenko rozpoczęła kampanię wyborczą. Kampanię wg ordynacji Majdanu, kampanię wyborczą dla zrewoltowanych.
Ciągle nie było aplauzu, wówczas Tymoszenko wyznaczyła cel, a jest nim "nowa prawdziwa europejska Ukraina".
Tymoszenko postawiła się w roli gwaranta, a Majdan uczyniła swego celu suwerenem.
Poprosiła Majdan o przebaczenie za wszystkich polityków, w tym za siebie. Nie dodała, aby wybaczono jej za Pomarańczową Rewolucję, w której także była gwarantem i zawiodła.
Ukraina II akt zaczyna bez władzy, z Julią, która chce podbić dusze i serce Majdanu. I z Majdanem, który jest rozszerzoną wersją Zgromadzenia Narodowego.
Tymoszenko retorykę wiecową ma opracowaną do perfekcji. Taka retoryka jest silna jak dzwon, ale pusta w środku.
Inne tematy w dziale Polityka
