(prehisterycznanotka z 2007 roku...)
Z o. Rydzykiem jest rzeczywiście nie lada kłopot.
Toruński redemptorysta jest równocześnie solą w oku dla jednych i miodem lanym bezpośrednio do serca dla drugich. Jak do tego doszło i dlaczego?
Od wielu lat Zakonnik nagminnie lekceważy sobie głos wielu wybitnych autorytetów moralnych nie tylko odmawiając im racji ale i również jakiejkolwiek współpracy (!)
Myślę, że akurat to, że nie chce współpracować jest przysłowiowym małym piwem ale postawa jaką przy okazji prezentuje budzi największy niepokój.
Jako antysemita z mianowania za nic ma zaszczyty z tego tytułu i nagminnie, ZŁOŚLIWIE psuje ten ciężko przecież wykreowany wizerunek - mówiąc o Żydach - pozytywnie...
Sytuacja jest poważna. W dobie epidemii „politycznej poprawności" nie można go już zrobić „zboczeńcem" no a nuż zyskałby czyjąś sympatię . Z kolei absurdalny i skompromitowany wątek współpracy z wrogą (obcą) cywilizacją został również definitywnie odłożony do lamusa ze względu na brak przekonujących dowodów. Dowodów na współpracę Rydzyka?- ktoś zapyta. Nie. Akurat na to dowody są. Natomiast brak takowych na istnienie owej (cywilizacji).
Ojciec Rydzyk, tak mi się wydaje - po prostu bimba sobie. I drażni.
Drażni tzw. ateistów bo zamiast jak przystało na katolickiego klechę jeździć drabiniastym wozem, jeździ Maybachem.
Ale nawet słynny Maybach po czasie okazał się tylko i wyłącznie marnością nad marnościami - fantazją, nadającą się tylko i wyłącznie pod słynną Brzytwę Ockhama
Brzytwa Ockhama - wprowadzona przez Williama Ockhama to prosty apel do domorosłych filozofów aby nie mnożyć bytów ponad potrzebę „Bytów nie mnożyć, fikcyj nie tworzyć, tłumaczyć fakty jak najprościej."
„Nie mnóżmy bytów ponad potrzebę..." Lecz w tym przypadku ów byt był konieczny i stanowił kolejny przykład do czego może doprowadzić biednych dziennikarzy niesforny Redemptorysta. Otóż nie tylko do rozbudzenia motoryzacyjnych konfabulacji . W ostatnim okresie zakonnik z Torunia doprowadza nagminnie do... rozpaczy.
Zdarzają się przypadki kiedy nie mogące się pogodzić z faktem istnienia „czegoś takiego" zrozpaczone dziennikarki wrzeszcząc nad głową „Potwora z Torunia" uzyskują tylko - jadowite - "Szczęść Boże"
Łatwo sobie wyobrazić co się z nimi wówczas dzieje. Nie dziwmy się temu; kilkugodzinne molestowanie dzień w dzień o jedno krótkie zdanie może być frustrujące.
Co mamy dalej?
Dziedzinę zmotoryzowania braci zakonnych porzucamy i przechodzimy do kolejnych istotnych wątków dziennikarskiej wojny z potężnym Imperium. Otóż swego czasu telewidzami wstrząsnął reportaż o mrożącej krew w żyłach praktyce stosowanej na rydzykowej uczelni.
Jak się dowiedzieliśmy studenci są kształceni w sposób interdyscyplinarny. Niełatwo przewidzieć konsekwencje takiego zjawiska. Rozszerzenie horyzontów może grozić przecież wieloma niebezpiecznymi powikłaniami . W dobie zagrożonej demokracji a zagrożenie jak się okazuje wciąż się utrzymuje - zagrożenie takie może spowodować że trzeba będzie sięgnąć po rozwiązania ostateczne:
Był już moment kiedy wydawało się że torturowani przez Rydzyka dziennikarze wyzwolą się z koszmaru i znów - znów zaświeci słońce.
Dnia 12 lipca 2007 roku wszystkich poruszyła następująca wiadomość:
„Ojciec Rydzyk zostanie usunięty z zakonu i Radia Maryja ?"
„W Rzymie zapadły już decyzje dotyczące przyszłości założyciela Radia Maryja, Telewizji TRWAM i "Naszego Dziennika". Jak się dowiedziała nieoficjalnie gazeta internetowa Wiadomości24.pl, decyzje te mają zostać ogłoszone w najbliższych dniach."
Świat wstrzymał oddech. Czyżby wieloletnia, nierówna walka z Imperium miała zakończyć się niespodziewanym lecz jakże oczekiwanym i zasłużonym zwycięstwem?
Niestety. Po raz kolejny okazało się, że decyzje nie zapadły w Rzymie lecz na ul. Czerskiej. Tam bowiem, w redakcji Gazety Wyborczej mieści się „podziemne laboratorium" nadwornych astrologów Michnika, którzy po prostu źle wyliczyli trajektorię i spodziewany medialny pocisk okazał się bronią zbyt krótkiego zasięgu.
Jednak każda broń ma to do siebie że jak nie w cel to trafia gdzieś indziej i tak też się stało. Po raz kolejny oberwali cywile. Zwykli „wykształceni" czytelnicy. Straty były spore. Przybyło ofiar zarażonych nienawiścią.
Imperium jak się można było spodziewać przeprowadziło kontratak. Desant moherowych beretów nie zdobył jednak żadnego stałego przyczółku. Nie pomogły również parasolki piechoty.
Wojna wciąż trwa.
„Słuchacze rozgłośni o. Rydzyka są coraz lepiej wykształceni. Pięć lat temu niemal 40 proc. z nich miało wykształcenie podstawowe, teraz ma je jedna piąta. Przybyło osób z wykształceniem średnim - z 28,3 proc. do 46 proc. i wyższym - z 8,7 proc. do 15,7 proc." Raport gazety Wyborczej
15,7% osób z wyższym wykształceniem?
- Panie- mówi przypadkowy przechodzień -Te mohery to głupie są jakieś. Rydzyk im kieszenie opróżnia a małolaty dowody osobiste zabierają.
- Czyli uważa pan że już czas najwyższy? - pyta życzliwy dziennikarz. - Co czas najwyższy- odpowiada pytaniem na pytanie przechodzień (przypadkowy)
- No... zrobić porządek z Rydzykiem- podpowiada dziennikarz.
- Porządek powiadasz pan - przechodzień spojrzał uważnie w oczy dziennikarza. -Ze co niby?
- No... odsunąć ...
- A sam się pan odsuń, czasu nie mam - żachnął się przechodzień i wybrawszy ( przypadkowo) kierunek - oddalił się.
I tak się niespodziewanie kończy moja rydzykowa impresja. Ale wojna, wojna - trwa nadal.
