W czasach, kiedy o losie państwa decydował tylko jeden człowiek, można mówić wiele i bardzo wiele. Jednak, kiedy liczeność obywateli przekroczyła pewną granicę, model władcy decydującego o wszystkim musiał ustąpić miejsca. To Obywatele zaczęli chcieć decydować o swoich sprawach samodzielnie. Tak narodziła sie demokracja. Jednak jej szczątkowe elementy tkwiły w strukturach społecznych chyba od zawsze.
Jako przykład przytoczę społeczność Ameryki Północnej, społeczność ludzi żyjących tam od zawsze. Jest to o tyle dobry przykład, że istnieje wiele relacji o społecznościach odkrywanych w czasach, kiedy w Europie były już znane na tyle nowoczesne techniki zapisu informacji, że są one zrozumiałe dla każdego człowieka. Mam tutaj na myśli relacje sposane przez podróżników i zachowane w archiwach.
Nawiażę do najbardziej popularnej ich formy - powieści historycznej, gdzie autor stara się umieścić akcję hen, daleko od Europy i opisuje przygody wędrowca po nieznanych lądach. Tę właśnie formę relacji szczególnie rozpowszechnił wynalazek filmu, który jednoznacznością obrazu przybliżył historię rdzennej Ameryki w Starej Europie. Pomijając szczegóły, bo nie o nie chodzi, w literaturze poświęconej głównie życiu Indian Ameryki Północnej, ale też i plemion murzyńskich w Afryce, przebija jeden element - o losie przybysza z innego kontynentu zawsze decydowała Rada Starszych z władcą stojącym na jej czele.
Można tu dowodzić, jak "prymitywne" były to społeczności nie znające współczesnych roziązań technicznych. Jednak prawem analogii można by uznać, że każda grupa społeczna przechodziła prawdopodobnie te same formy rozwoju i tylko wzajemny kontakt tych grup pozwalał na ich wyrównany w czasie poziom rozwoju, Jeżeli przyjąć, że tak samo przebiegał rozwój społeczeństw także w Europie - to każda forma społeczna była instytucją demokracji pośreniej i ewoluowała w granicach rozwoju obszaru, przyrostu liczby ludności w czasie i wzajemnej wymiany informacji pomiędzy poszczególnymi grupami.
Jeżeli przyjąć prawidłowość mojej tezy - to wyniki głosowania w wyborach prezydenckich w dniu 10 maja 2015 są dowodem, że nie ma władzy absolutnej. Nikt nie może uzurpować sobie władzy sprzecznej z oczekiwaniem zarządzanych i wszelkie przerosty władzy w kierunku jej zawłaszczania zawsze będą ucinane krótko.
Tak należy interpretować wynik wyborczy dający pierwszeństwo demokracji pośredniej jako element władzy społeczeństwa a nie władzy totalitarnej.
System sprawowania władzy absolutnej forowanej od 8 lat, władzy ignorującej głos społeczeństwa musi doprowadzić do jej wyalienowania ze społeczeństwa i sprzeciwu zarządzanych. Opozycja będzie zawsze i tylko władza oparta na służebnej roli wobec zarządzanych ma szansę na stabilność społeczną i polityczną w państwie.
Naruszenie podstaw zarządzania, tworzenie liberalnych przywilejów na szkodę społeczeńśtwa nie może trwać wiecznie. A zwycięstwo Pawła Kukiza jest dowodem, że to władza jest dla ludzi, a nie - żeby ludzie byli baranami do strzyżenia według uznania władcy.
Władza opierajaca się na doktrynach społeczeństwa liberlanego i kreowana na wzór systemu totalitarnego musi odejść w niebyt i trzeba oczekiwać jej rozliczenia za dewastacje państwa w okresie "po ogrągło-stołowym".
Teraz tylko wprowadzenie nowoczesnych struktur zarządzania państwem bazujących na autentycznym przedstawicielstwie są gwarantem rozwoju państwa. Inne rozwiązania nie mają poparcia społecznego. A ci, którzy skutecznie zabiegali o wyciszenie "JOW" po 1990 roku, muszą zostać zawieszeni w prawach do zasiadania w strukturach państwa przez okres nie krótszy, niż 10-15 lat. To powinno być dostateczną przestrogą przed zawłaszczaniem praw w trybie przywilejów władzy.
http://wiadomosci.onet.pl/tablica/dziel-i-rzadz-prof-jerzy-przystawa-wyslane-czwarte,1666,270154,41005519,watek.html
Prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa jest pochodną właściwych relacji społeczno-gospodarczych w państwie
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
