Wybory prezydenckie zakończyły okres kampanii wyborczych absolutnym sukcesem #dobrej zmiany. Można tu dywagować, czy 10 milionów wyborców Andrzeja Dudy jest równoważne 10 milionom Rafała Trzaskowskiego czy też Rafał Trzaskowski zdobył jedynie głosy przeciwników Andrzeja Dudy i PiS pod przywództwem Jarosława Kaczyńskiego.
Ostatnie deklaracje Jarosława Kaczyńskiego sugerują, że zdecydował się na polityczną emeryturę i jeszcze, póki ma siły - chciałby powołać kolejne pokolenie do zarządzania państwem.
Niestety, opozycja nie wykorzystała swojej pozycji, którą zdobyła w sondażach przedwyborczych w dniu 10 maja 2020. Targana żądzą władzy nie doceniła pozycji swego wieloletniego sojusznika PSL zarządzanego przez Władysława Kosiniaka-Kamysza. Niezależnie POz Borysem Budką na czele tej partii nie docenił osobistego zaangażowania części kandydatów mniej lub bardziej niezależnych - mam tu na myśli Szymona Hołownię jako kandydata niezależnego i Krzysztofa Bosaka jako przedstawiciela "konfederacji" w koalicji z Januszem Korwinem Mikke.
Wydarzenia pokazały, że "oPOzycja" może funkcjonować tylko jako Platforma Obywatelska i raczej nie należy oczekiwać, że Borys Budka pogodzi się z ustąpieniem z funkcji przewodniczącego. Nie po to zabiegał w 2019 roku o tę funkcję, żeby odejść jako ten, który zawiódł...
Natomiast pozostali koalicjanci PO są zupełnie inni, ich rozumienie władzy w państwie jest zbliżone poglądom większości parlamentarnej i tylko umowy koalicyjne są tam organizacją współpracy z PO. W ich ocenie Platforma Obywatelska już wypaliła się a przykład partii Ryszarda Petru jest przesłanką dla ewentualnych koalicjantów PO - gdzie jest ich miejsce.
W mojej ocenie wyłącznym liderem zmierzającym do konfrontacji jest Platforma Obywatelska i jej zarząd nie dopuści do sytuacji, że ktoś inny mógłby przejąć władzę od Prawa i Sprawiedliwości - dzisiaj jako koalicji Zjednoczona Prawica.
Wyniki wyborów od wyborów parlamentarnych w 1997 roku pokazują jednoznacznie oczekiwania polskiego społeczeństwa - przewodnictwo polityczne jakiejś partii przed innymi jest w naszych warunkach utopią. Wyborcy wybierają OSOBY godne ich reprezentowania na forum publicznym i oczekują rozpatrywania spraw społecznych pod kątem jak najlepszego spełnienia oczekiwań wyborców... Niestety, z reguły partie polityczne zabiegają o zdobycie władzy jedynie w celu realizacji interesów wąskiej grupy swoich członków i w celu zapewnienia sobie ciągłości władzy zawiązują przeróżne koalicje.
Pierwszym politykiem, który dowiódł, że tak nie musi być, był Jarosław Kaczyński, który złożył dymisję z urzędu premiera dlatego, żeby nie kontynuować takiej polityki wzajemnych ustępstw. nie było to łatwe a dla Polski było to bardzo trudne doświadczenie. Dopiero w roku 2015 udało się polityczną koterię odsunąć od władzy. Tego jeszcze nie rozumie spora część społeczeństwa zmanipulowana pozorami dobrobytu oferowanymi przez zarząd Polski - PRL i próbą kontynuacji tego stylu przez polityków zrzeszonych w strukturach Unii Wolności - oczywiście w różnych przeobrażeniach politycznych. Dzisiaj jest to Platforma Obywatelska, która próbuje przepoczwarzyć się tym razem w jakieś stowarzyszenie wzorem sukcesu politycznego Pawła Kukiza w poprzedniej kadencji a dzisiaj w postaci sukcesu wyborczego Szymona Hołowni i krzysztofa Bosaka.
Pęd polityków PO do władzy jest oczywisty a ci ludzie rozbiją każdą próbę stworzenia im konkurencji...
https://youtu.be/h0Yf6jRaG2g
