Ze wzorów transformacyjnych wyłania się pewien niepokojący wniosek. Ale zanim do tego przejdziemy, spróbujmy pokazać naszą poczciwą dylatację czasu. Otóż mamy dwa zdarzenia zachodzące w jednym z układów w tym samym miejscu ale w różnych czasach (x1, t1), (x1, t2). To moga być np. dwa kolejne tyknięcia tego samego zegara. Te dwa tyknięcia będą widziane z drugiego układu:
T1 = 1/g(t1 + v*x1)
T2 = 1/g(t2 + v *x1)
Odstęp między nimi będzie więc:
T2-T1 = 1/g(t2 - t1)
Czyli odstęp między tyknięciami z punktu widzenia drugiego układu, będzie dłuższy niż zanotowany w pierwszym układzie. Czas w pierwszym układzie płynie wolniej z punktu widzenia drugiego. To wiemy, nic w tym zaskakującego.
Ale wzory są symetryczne! Co będzie, jeśli zrobimy to samo z odległością pomiędzy zdarzeniami? Mamy dwa zdarzenia, tym razem występujące w jednym z układów w tym samym czasie a w różnych miejscach (x1, t1), (x2, t1). Robiąc jak poprzednio, okaże się, że odległość między tymi zdarzeniami widziana z drugiego układu będzie:
X2-X1 = 1/g(x2 - x1)
Co nie powinno dziwić, bo mamy we wzorach symetrię między czasem i przestrzenią. Ale to oznacza, że odległości w jednym układzie widziane z perspektywy drugiego są dłuższe! A przecież powinniśmy mieć skrócenie długości. Co jest nie tak? Przecież nie ma tu żadnej pomyłki obliczeniowej. Paradoks?
Nawiasem mówiąc, zawsze mnie ciekawiło, że ten wydawałoby się oczywisty do zaobserwowania problem, nigdy nie był podnoszony przez obalaczy. A przecież, rzucają się oni z lubością na każdą rzeczywistą bądź urojoną (zazwyczaj) niezgodność STW z intuicją. A tu nic, ani słowa. Byłby to kolejny dowód na ich blade pojęcie o matematycznej strukturze teorii którą zwalczają. Zadziwiające to, biorąc pod uwagę, że na podstawowym poziomie jest to struktura będaca w zasięgu 14-latka.
Ten pozorny (oczywiście) paradoks skrócenia/wydłużenia długości pozostawiam do dyskusji komentatorom. Przypominam, że wszelki bełkot i pseudoflozoficzne odjazdy w rejony nieobjęte tematem notki, a tym bardziej te obce zdrowej psychice, będą tępione. Dyskutujemy o STW takiej jaką jest, a nie takiej jaką się Jasiowi wydaje.
