Głęboki humanitaryzm Donalda Franciszka przejawia się nie tylko w bezpośrednio podejmowanych decyzjach wobec dobra i zła tego świata, co swoje odbicie znajduje między innymi w działaniach wobec uchodźców/imigrantów (jak zwał tak zwał).
Mądre, gołębie serce Donalda Franciszka uwidacznia się również w jego decyzjach personalnych, dotyczących obsadzania najwyższych stanowisk decyzyjnych w Państwie.
No bo weźmy choćby takiego Bodnara. Ten nieprzejednany pogromca wszelkiej maści przestępców, kobiet i mężczyzn, daje wspaniały przykład jak zwalczać zło. Złodzieje pieniędzy publicznych w szczególności, nie mogą liczyć na pobłażliwość. Nie ma tu „zmiłuj”!
Wracając jednak do kwestii traktowania uchodźców/imigrantów (jak zwał tak zwał) nielegalnie przekraczających nasze granice:
Humanitaryzm chrześcijański (jak podkreślają Rysie i inne Sikorskie) w wydaniu donaldowo-franciszkowym, szczególnie wyraziście rysuje się na tle reakcji innych krajów niechrześcijańskich (w przeciwieństwie do franciszkowo-chrześcijańskiej Europy). Ostrożnie! Proszę nie mylić jednego Franciszka z drugim!
Oto pewien polski turysta, wypoczywając w jednym z krajów Afryki Północnej, wybrał się raz, wraz z dwoma innymi obcymi wczasowiczami na morską wycieczkę skuterami wodnymi po Morzu Śródziemnym.
Nie ważne, czy płynęli na wschód czy na zachód. Ważne, że „dali ostro po garach” i wypłynęli bardzo daleko.
Nagle, zupełnie niespodziewanie, pojawiły się dwa kutry wojenne i bez ostrzeżenia otworzyły do niefortunnych wycieczkowiczów ogień z działek pokładowych.
Tylko Polak przeżył…
Inne tematy w dziale Rozmaitości
