lot

 I znów puszczam się 

jak buddyjska ladacznica bo

nic mnie tu nie trzyma 

 

I znów rozpowiadam o sobie głupoty 

niepewny isnienia by chociaż zaistnieć 

i tak nie ma nie ma nie ma 

 

nie ma o czym mówić, 

nie ma po co cokolwiek  robić 

bo nie ma szans na wygraną 

 

Jak telewizja tępo trwam

jak rządzący po powierzchni pływam 

tylko już nie wierzę jak wszyscy 

 

Już nie chodzę po kościołach

chyba, że nocą pijany 

ale wtedy Bogowie zamykają interes

 

 

I znów rozpowiadam o sobie głupoty 

niepewny isnienia by chociaż zaistnieć 

i tak nie ma nie ma nie ma 

 

Nie ma o czym mówić 

nie ma po co się spotykać 

nie da się już nic zmienić 

 

tylko zegar powoli nieśpiesznie 

wydaje się rozumieć choć trochę 

o co mi chodzi