Nacjonalizm w polityce przypomina wirusa grypy, choroby niby nie groźnej, ale zlekceważona może skutkować śmiercią zainfekowanego.
Nacjonalizm jest oszukańczą ideologią podszywającą się pod naiwny patriotyzm formułowany okrągłymi populistycznymi frazesami o ponadczasowej wartości umiłowania ojczyzny ponad wszystko, czyli także kosztem lekceważenia osobowości, praw i potrzeb innych ludzi i państw, obcych naszej narodowej nacji.
Katalonia to autonomiczny region Hiszpanii o niezwykle burzliwej historii, która scaliła ją z Hiszpanią wspólną państwowością już w VIV w. Kraj bogaty, co stało się populistycznym nacjonalistycznym argumentem katalońskich demagogów dla oderwanie kraju od Hiszpanii obietnicami kumulacji owego bogactwa tylko u Katalończyków.
Ewolucje wszystkich państwowości w Europie mają podobne, różno narodowościowe tło konsolidowane z czasem w jedną państwowość dla bezpieczeństwa i obrony przed silniejszymi i bardziej agresywnymi sąsiednimi nacjami opierającymi swój rozwój na podbojach.
Przez całe wieki Katalonia była ofiarą takich podbojów ze strony agresywnych państw sąsiednich w tym arabskich. Spokojny rozwój w dobrobycie zapewniła jej dopiero wspólnota państwowa z Hiszpanią.
Dalsza ewolucja integracyjna Europy to powstanie Unii Europejskiej w ramach której Hiszpania znacznie przyspieszyła swój rozwój i dobrobyt społeczny oparty na europejskich funduszach o celach wyrównywania różnic gospodarczo - społecznych miedzy państwami wspólnoty.
Dzięki Funduszom Europejskim wzmacniana jest konkurencyjność gospodarek państw członkowskich, podejmowana jest walka z bezrobociem, a także realizowane są działania, które pomagają w rozwoju uboższych regionów.
Na tym mechanizmie mocno skorzystała Hiszpania. Pomoc finansowa, uzyskiwana w ramach Funduszy Strukturalnych i Spójności, wpłynęła na powstanie nowych miejsc pracy. Po uzyskaniu członkostwa w UE Hiszpania otrzymywała coraz większe środki z Funduszy Strukturalnych i Funduszu Spójności, stając się największym ich biorcą (otrzymując do 25 proc. całości Funduszy). Pozwoliło to na znaczne zwiększenie inwestycji publicznych, np. na budowę dróg szybkiego ruchu i autostrad, rozszerzenie i elektryfikację sieci dróg kolejowych, rozwój telekomunikacji, poprawę zaopatrzenia w energie elektryczną i wodę, ochronę środowiska. Znaczne kwoty dotacji z budżetu unijnego trafiły również do sektora rolnictwa.
http://hiszpania-online.pl/?strona,doc,pol,glowna,1288,0,290,1,1288,ant.html
Czyli w ramach hiszpańskiej państwowości skorzystała również Katalonia. Jednak jako kraj wyżej rozwinięty od innych regionów Hiszpanii korzyści te były proporcjonalnie mniejsze od reszty, co nacjonaliści kataloński wynoszą teraz pod niebiosa jako dowód krzywd i niesprawiedliwego traktowania Katalończyków przez Madryt.
Oto stary nacjonalistyczny szablon skłócania w państwie różnych ludnościowych nacji dla podburzania buntu grup społecznych rzekomo skrzywdzonych przeciwko reszcie w imię politycznego interesu inicjatorów „buntu” dążących do odrębnej państwowości z własnym politycznym zwierzchnictwem i ich ambicjami do kierowniczego liderowania w nowym państwie.
Ot i cała filozofia secesyjnej motywacji ambitnych nacjonalistów katalońskich, co jakiś czas powtarzających próby oderwania Katalonii od Hiszpanii.
Egoizm tych działań pasuje do oceny nacjonalizmu przez Polski Episkoad:
„Równocześnie możemy jednak dostrzec w naszym kraju pojawianie się postaw przeciwstawiających się patriotyzmowi. Ich wspólnym podłożem jest egoizm. Może to być egoizm indywidualny, obojętność na los wspólnoty narodowej, wyłączna troska o byt swój i swoich najbliższych. Takie ignorowanie bogactwa, które każdy z nas otrzymał wraz z wspólnym językiem, rodzimą historią i kulturą, połączone z obojętnością na losy rodaków, jest postawą niechrześcijańską. Jest nią także egoizm narodowy, nacjonalizm, kultywujący poczucie własnej wyższości, zamykający się na inne wspólnoty narodowe oraz na wspólnotę ogólnoludzką. Patriotyzm bowiem zawsze musi być postawą otwartą. Jak słusznie pisał nasz wielki rodak Henryk Sienkiewicz: „hasłem wszystkich patriotów powinno być: przez ojczyznę do ludzkości”
http://episkopat.pl/chrzescijanski-ksztalt-patriotyzmu-dokument-konferencji-episkopatu-polski-przygotowany-przez-rade-ds-spolecznych
W tej ocenie mieszczą się współcześni nacjonaliści Katalońscy, którzy wykazują wobec Hiszpanii egoistyczną niewdzięczność za wieloletnią spójność wielonarodowego państwa, sprawcę pokoju i dobrobytu wszystkich obywateli Hiszpanii w tym także Katalończyków.
Niestety epidemia nacjonalizmu w Europie daje o sobie zbyt często znać, co – mimo odporu we Francji i Austrii – powinno być przedmiotem większego uaktywnienia ruchów anty nacjonalistycznych stanowczo przeciwstawiających się jego odradzaniu.
Należy oczekiwać od wszystkich państw zrzeszonych w UE jednoznacznego poparcia stanowiska Komisji Europejskiej przeciwstawiającej się katalońskiej secesji.
Wzrost aktywności militarnej państw - agresywnych szantażystów atomowych -wymaga ścisłej solidarności gospodarczo obronnej państw europejskich zdolnych przeciwstawić się owym militarnym groźbom. Obecna akcja katalońska - a wcześniej Breksit (zapoczątkowany także akcją referendalną brytyjskiego egoizmu narodowego) - jest niezwykle groźne dla bezpieczeństwa naszego kontynentu, szczególnie w świetle wzajemnych sympatii agresywnej Rosji ze wszystkimi ruchami nacjonalistycznymi Europy. Osłabianie tej wspólnoty przez europejski nacjonalizm w sojuszu z Rosją stanowi ową chorobę, na razie w fazie początkowego rozwoju nie wyglądającą zbyt groźnie, ale w razie odniesienia nacjonalistycznego celu rozbicia - wespół z Rosją - Unii Europejskiej stanie się chorobą śmiertelnie niebezpieczną.
I to jest powód do stanowczego, czynnego przeciwstawienia się rozwojowi nacjonalizmu w Europie póki nie jest za późno.
Groźba nacjonalizmu czyha u bram Europy!
