Oto los, poprzez tragedię jaką dotknął Japonię, rzuca nam, Polakom, ostatnią deskę ratunku. Ostatnie dwudziestolecie - po raz kolejny w naszej historii, niestety - udowadnia, że Polacy nie potrafią się sami rządzić nie doprowadzając kraju do destrukcji, osłabienia i w konsekwencji upadku, a może i kolejnego zniknięcia z mapy Europy na czas nieokreślony.
Proponuję nie czekać, aż dług publiczny utopi kraj czyniąc go bezwartościowym bankrutem. Jest bowiem jeszcze szansa na dostatnie, nowoczesne, zorganizowane życie na ziemiach miedzy Bugiem a Odrą. Sprzedajmy więc Polskę Japonii. Był już cassus w postaci choćby Alaski, zatem nie czekajmy aż ktoś nas w tym pomyśle wyprzedzi. Japończycy są naszą ostatnią deską ratunku.
Rosjanie nie chcą im sprzedać Kuryli - a Japonia potrzebuje nowych terenów jak nigdy dotąd. Wyrzeknijmy się uprzedzeń i ksenofobicznych hamulców. Przyznajmy się wreszcie do nieumiejetności zarządzania własnym krajem. Krajem, w którym nie ma trzęsień ziemi i nie ma tsunami, jest za to węgiel, jest gaz łupkowy, gaz ziemny, siarka, cynk, ołów, troche ropy i Bóg wie co jeszcze, bo nikt tak naprawdę nie potrafił do tej pory tego zbadać. Nie ma za to autostrad, mostów, uregulowanych rzek, szybkiej kolei, nowoczesnych technologii, nowoczesnej energetyki i sprawnego zarządzania.
Pracowitość, sumienność, dokładność, cierpliwość, gospodarność, rzetelność i doskonała organizacja - oto Polska pod władaniem Japonii.
Powiedzmy dość polskiej "klasie próżnieczej". Nie traćmy czasu na kolejne wybory, które niczego przecież nie zmienią. Druga Japonia jest w zasięgu ręki, zatem: teraz, albo nigdy.
