Przyszłym ewentualnym czytelnikom dłużę na wstępie objaśnienie – dlaczego nazwa blogu to Francowian. Z przyczyn bardzo prostych , wprost prozaicznych – pochodzę z Francowic, a więc jestem Francowianem. Francowice (dawniej Francowice Wielkie) to zabudowanie w miejscowej wiosce, w Mostach koło Jabłonkowa-Szańce. Jak świat światem, na Francowicach nigdy żaden Franc ani jemu podobny tam nie mieszkał, ale znawcy są innego zdania. Miałem w zanadrzu inne, lepiej brzmiące nazwy, jednakowoż netowy przyjaciel radził wybrać właśnie tę.
Co mnie do tego skłoniło w tak zaawansowanym wieku? Nie miałem pod dostatkiem czasu, innymi sprawami byłem zajęty, nawet po przejściu na emeryturę w 70ciu latach. I chociaż całe życie pilnie się uczyłem(za wyjątkiem lat szkolnych), to odczuwałem niedosyt w wykształceniu. Żona twierdzi, że motywacją była raczej chęć zdobycia sławy i pozbycia się obowiązków w pracach domowych. Prawdą jest jedno i drugie. Po nieudanych próbach dziennikarskich innej drogi rozgłosu nie widziałem, a szuflady z nie opublikowanymi artykułami już były pełne.
Na wstępie kilka danych o sobie. Z wykształcenia jestem lekarzem, już obecnie 8 lat emerytem. Od urodzenia byłem niesfornym dzieckiem i już chyba do końca życia będę niepoważnym i niepoprawnym człowiekiem. Kiedyś się łudziłem nadzieją, że po osiągnięciu odpowiedniego wieku zmądrzeję, teraz na karku 79 i w dalszym ciągu nic. Zgodnie z przysłowiem: ni ma roków ni ma rozumu, czym starszy tym głupszy. Kiedyś mnie to stwierdzenie mierziało, teraz przekonałem się, że na to nie ma rady. Próbuję jeszcze na różne sposoby z nikłą nadzieją na wymarzony cel. Uczęszczam więc na 2 uniwersytety trzeciego wieku, żeby się dokształcić i dotychczasowe zaległości nadrobić. W rzeczywistości prawdziwym powodem to próba znalezienia skutecznego antidotum grożącego Altzheimera i uniknięcia stanów depresyjnych w wieku seniorów.
Moje artykuły czy przyczynki do blogu będą wychodzić z moich obecnych zainteresowań: są nimi problemy społeczno-polityczne, filozoficzne i teologiczne, coś niecoś i z astronomii, a więc z tego, czemu absolutnie nie rozumiem. To wszystko na wstępie, i tak już za wiele powiedziałem, muszę uważać, aby sobie czytelników zaskarbić a nie odradzić. Mój życiorys jest dosyć szczegółowo opisany w niedawno wydanej publikacji MINĘŁO 55 LAT, której jestem współautorem. To będzie zaraz po tym wstępnym słowie. Summa summarum – nic poważnego, raczej z dystansem i z humorem. Jeśli mi się uda, niechaj potwierdzą zadowoleni czytelnicy, a jeśli nie, to i tak nic nie szkodzi.
Jan Kufa –j.kufa@prukopnicka.cz, lubjankufa@gmail.com
Adres: ul. Průkopnická 14/1986, 733 01 Karviná Mizerov, Czeska Republika
