Powodowany chęcią zamieszczenia komentarza do jednej z notek w kilka sekund założyłem konto na Salonie24. Zrobiłem to bardzo nierozważnie (tak jak, obawiam się, większość z zarejestrowanych blogerów), nie czytając "Regulaminu". No, bo cóż takiego może być w tym regulaminie ? Wiadomo : wolny kraj, wolny Internet, własne sumienie i ograniczenia prawne. Ależ nic bardziej mylnego ! Oto paragraf "Regulaminu" Salonu24 :
"Media Obywatelskie Sp. z o.o. mają prawo usunąć treść Bloga, Komentarza, a także zablokować (czasowo lud definitywnie) lub usunąć Konto Użytkownika w każdym czasie, w szczególności we wszystkich przypadkach przewidzianych obowiązującymi w Polsce przepisami prawa."
Najbardziej wzruszające jest to "w szczególności". Jasne, że jeśli pozostając osobą anonimową, naruszę swoim słowem prawo, Salon24 nie będzie podkładał za mnie głowy pod topór. Ale to dotyczy tylko owej "szczególności". Moją ciekawość, zdumienie, opór budzą pozostawione otwarte wrota dla wszystkich sytuacji poza tą "szczególnością" przypadku łamania prawa przez blogera. Prawo do cenzury bez podania powodu, w każdym czasie, nieodwołalnie. Po prostu nielzia. Śnię !?
Amélie Nothomb napisała w roku 2005 powieść p/t Kwas siarkowy. Próbując obnażyć telewizyjne reality show posunęła tę koncepcję, jak mogłoby się wydawać, poza granice ludzkiej akceptowalności na przykładzie telewizyjnego obozu koncentracyjnego na żywo. Świat jednak nie stoi w miejscu, dawniej powiedziałoby się, świat "idzie z postępem" a dziś nikt już z takim anachronizmem nie wychyla się. Dzisiaj świat (czytaj: świat medialny) łamie kolejne zakazy etyczne już nie codziennie ale co godzinę.
Na tym tle zabawa w wolną cenzurę Salonu24 wygląda wręcz niewinnie. Ale skojarzenie nasunęło mi się natychmiast. Parafrazując napis nad planem realizatorskim studia telewizyjnego z Kwasu siarkowego, główny banner niniejszej strony powinien gościć napis : "WITAJ W PRL !".
Inne tematy w dziale Polityka
