Fabryka Bożych klonów... (36 modeli podstawowych)

Fabryka Bożych klonów:

36 modeli podstawowych + 4 modele tyranów + 4 modele świętych...

Razem liczba ich 40 i 4 czyli 44.

Dorwałem ostatnio dwa teksty; jeden o krótkofalowcach z regionu jakiegoś tam w latach 1940 – 2000, a drugi to cieniutka książeczka z Allegro o legendarnych bieszczadnikach. Obydwie przeczytałem jednym tchem = czyli dwie kawy.
I co mnie uderzyło w obydwu tych jakże różnych przecież książkach, to podobieństwo życiorysów.

Krótkofalarski można streścić tak:
1) Zainteresował go tym hobby brat, nauczyciel lub wojsko.
2) Pierwsza fascynacja to słuchanie stacji krótkofalarskich na AM.
3) Potem pierwsze własne konstrukcje i pierwsze sukcesy.
4) Potem rodzina i dzieci i spadek aktywności.
5) Potem budowa radiostacji SP5WW lub kupno fabrycznej - taki mały renesans.
6) Teraz spokojny powrót do hobby.

A bieszczadnicy?
1) Szkoła lub nawet studia (tam często pierwszy zachwyt Bieszczadami)
2) Praca lub nakaz pracy.
3) Pierwsza miłość (zwykle nieszczęśliwa) i praca na zrywce.
4) Pierwsze próby rzeźbiarskie lub literackie.
5)Druga ważna kobieta i kolejna próba ułożenia sobie „normalnego” życia.
6) Porażka i powrót w Bieszczady.
7) Alkohol i narodziny legendy.
8) Zgon.

Ufff... Pomyślałem sobie. A tyle czasu poświęcamy na to żeby być wyjątkowymi...

A tu „Boska Sztanca” i my, wychodzące spod niej „Boskie Klony” bo za wielu pomysłów Pan Bóg na nas nie ma...

Bo i po co się napinać ? Skoro jesteśmy wszyscy jedną jego inkarnacją...

Ps.

Renata Przemyk

ODJAZD

Kupujesz najdroższy bilet
I ustawiasz się do jazdy przodem
Lecz skąd możesz wiedzieć gdzie los ma
Początek swój, a gdzie ma ogon ?

Przecież to nie ty rozkładasz te tory
Nie masz na to wpływu gdzie ich koniec
Myślisz jestem Bóg wie jak wyjątkowy
Ale mylisz się

Co to da, że przy oknie usiądziesz
Nawet wśród niepalących
Podróż tak samo skończy się
Gdybyś w korytarzu stał

O cały swój bagaż martwisz się
Nie zaśniesz skoro z tobą jedzie
Jakbyś się zachował gdyby on pozostał,
Ale zniknął przedział ?

Przecież to nie ty rozkładasz te tory
Nie masz na to wpływu gdzie ich koniec
Myślisz jestem Bóg wie jak wyjątkowy
Ale mylisz się

Co to da, że przy oknie usiądziesz
Nawet wśród niepalących
Podróż tak samo skończy się
Gdybyś w korytarzu stał

Obawiasz się tylko tego, czy
Twój pociąg będzie opóźniony
Czemu się nie boisz tego, czy
On jedzie we właściwą stronę ?

Przecież to nie ty rozkładasz te tory
Nie masz na to wpływu gdzie ich koniec
Myślisz jestem Bóg wie jak wyjątkowy
Ale mylisz się.