Lemiesz "Solidarności" tnie dalej polską ziemię: rozrywa skorupę egoizmu i etycznej atrofii, użyźnia grunt pod dobry siew: wiernego, odpowiedzialnego obywatelstwa, pokoju, sprawiedliwości, życia – grzmiał na obchodach sierpnia abp. Głódź, któremu, jak widać, natura nie poskąpiła, nie tylko mocnej głowy, ale i talentu, być może nawet na miarę mistrza Dobraczyńskiego.
Ale zanim lemiesz zaczął ciąć, rozrywać i użyźniać, schlastał Borusewicza, gdyż jak mawiał klasyk: nie będą różowe hieny z KOR włazić po plecach robotników. Czy to ten sam lemiesz, co gwiżdżące wymierzał plaskacze na grobach powstańców, trudno powiedzieć, ale fakt faktem, że reakcja lemiesza była usprawiedliwiona. Wystarczy wspomnieć jak kibole Tuska buczeli na premiera Kaczyńskiego, co być może przeszłoby w prostackiej Izbie Gmin, ale, na Jowisza, nie w gmachu telewizji polskiej. Choć z drugiej strony niejeden nazwał już TVP trupem, przez co gwizdy w studio, naturalnie porównać można choćby do gwizdów na cmentarzu.
Czy lemiesz został przywieziony autobusami, jak pamiętny Golędzinów, czy wpraszał się sam, niczym, bananami karmione, bojówki komandosów, też nie wiadomo, ale trzeba zrozumieć, że ciężko milczeć, gdy magister Bartoszewski, wciąż jest profesorem, a Bogdan Borusewicz nadal obstaje, że to on był organizatorem strajku. Na szczęście, ku uciesze rodaków, Bartoszewskiemu profesurę zabrali Niemcy, a Borusewicz dostał wyraźny sygnał, czym duma polskiego lemiesza jest. Bo przecież choć w Sierpniu lemiesz miał złoty róg, to dziś ostał mu się jeno Lech, który jak na doktora nauk prawnych przystało, lemiesza weźmie pod solidarne swe skrzydła. Tak jak pod swe skrzydła Pan doktor wziął Gruzję, za którą walczył do upadłego, czego efekty właśnie poznaliśmy na unijnym szczycie.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
