Profesor Orłowski (tak, ten od Kwaśniewskiego) mówił dziś w TOK FM (trzeba słuchać radia, w którym się występuję) o konsekwencjach ekonomicznego kryzysu w Stanach.
Jedni powiedzą, że to wina braku wolnego rynku i drukowaniu pieniędzy, które wsadzono w rynek finansowy tworząc bańkę spekulacyjną. A bańka jak to banka musi kiedyś pęknąć. Wspominał o tym Orłowski. Drudzy, że to wina braku odpowiedniego nadzoru, bo niepilnowane instytucje finansowe kreują księgowość i udzielają kredytów lekceważąc limity ostrożnościowe. A, że z powodu ekonomicznej potęgi owych instytucji, konsekwencję ich błędów poniosą wszyscy, toteż trzeba je nadzorować (coś jak wójta, który na dziko chce sobie we wsi zbudować elektrownie atomową).
Nie wnikając w to, która z powyższych teoria jest słuszna, przed Amerykanami (no może nie przesadzajmy), przed paroma decydentami amerykańskimi ciekawa decyzja. Otóż Orłowski wspomniał, że upadające instytucje finansowe gotowi są kupić Chińczycy, Arabowie no i np. Rosjanie. Oczywiście chodzi o fundusze z kapitałem z tych krajów, które to fundusze, rzecz jasna, są tylko przedłużeniem politycznej strategii globalnych graczy. Czy wobec tego Amerykanie powinni socjalistycznie wspomóc swe banki, by uratować kraj przed wykupem przez obcy kapitał? Czy należałoby pokochać FED, aby z dnia na dzień amerykańscy podatnicy, nie musieli spłacać kredytów panom w turbanach? Czy może pozwolić, aby działał wolny rynek i banki kupił ten, kto da więcej, przejmując w ten sposób kontrolę nad amerykańską gospodarką? Choć jest jeszcze trzecie, pozorne wyjście – pozwolić upaść i nic nie sprzedawać. Tyle tylko, że biorąc pod uwagę, iż instytucje finansowe pożyczają sobie pieniądze na rynku wewnętrznym, upadek paru z nich powoduje zatory płatnicze i obala resztę. I Ameryka z miesiąca na miesiąc staje się krajem niewypłacalnym, tracąc wszystkie swoje wpływy globalne. A to przecież znaczy podanie Amerykanów swym wrogom na tacy.
Czyli co, trzeba pokochać socjalizm? Jak tego zegarmistrza co zepsuł zegarek i tylko on go może naprawić? Jak to sie mówi albo liberalizm albo patriotyzm...
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
