Dwie drogi...
Czas II Wojny Światowej był czasem próby dla ludzkich charakterów. Ta próba ujawniła dwie skrajne postawy ludzkie które obserwowaliśmy w polskim społeczeństwie. Z jednej strony mamy przykład rodziny Ulmów która sprzeciwiając się niemieckiej polityce eksterminacji pomagała Żydom, za co spotkały ich szykany i śmierć. Z drugiej strony mamy szmalcowników którzy dla własnej wygody i osibistych korzyści wydawali Żydów Niemcom inkasując za to sowitą zapłatę.
Ta polaryzacja postaw ma charakter uniwersalny definiując dwie możliwe postawy wobec społeczeństwa w którym żyjemy. Postawa Ulmów to postawa pro-społeczna nastawiona na ochronę, budowę i rozwój społeczeństwa. Postawa szmalcowników to postawa anty społeczna nastawiona wyłacznie na własny zysk kosztem reszty społeczeństwa. Przejawy tych dwóch postaw obserwujemy także dziś - szcególnie wyraźnie możemy je dostrzec gdy przyjrzymy się naszej scenie politycznej.
Für Deutschland
Do refleksji na ten temat skłonił mnie zapowiadany powrót Donalda Tuska do polityki krajowej. Ta szczególna sytuacja to dobry moment do oceny dotychczasowych dokonań tego polityka i zestawienie jego politycznych dróg z dwoma postawami opisanymi wcześniej.
Polityczną drogę Tuska determinuje kilka kluczowych wydarzeń które przedstawiam poniżej.
1) KLD i niemieckie pieniądze - Tusk rozpoczął swoją karierę polityczną od podporządkowania się niemieckim środowiskom politycznym. Pieniądze przekazywane mu przez CDU skorumpowały go i siłą rzeczy ustawiły w roli wasalnej wobec Niemiec.
2) Nocna zmiana i udział w gangsterskiej naradzie na której przesądzono o upadku rządu Jana Olszewskiego - to moment gdy Tusk wyraźnie występuje przeciwko interesom Polski i polskiego społeczeństwa. Po raz pierwszy widzimy jak handluje interesem kraju w imię partyjnych rozgrywek.
3) powstanie PO i wykańczanie rywali politycznych - to czasy gdy Tusk doskonalił i rozwijał swoje zdolności walki politycznej. Jego droga do przejęcia władzy w PO jest gęsto usłana politycznymi trupami jego rywali. Ten okres dobitnie pokazuje prawdziwość stwierdzenia, że to nie najmądrzejsze i najszlachetniejsze jednostki wygrywają walkę polityczną tylko te pozbawine kręgosłpa moralnego - zdolne do największych świństw w imię osiągania własnych celów.
4) przegrane wybory prezydenckie i rozbicie POPiS-u - to moment w którym urażona ambicja Tuska zablokowała głebokie reformy państwa zapowiadane przed wyborami. Po raz kolejny interes własny przeważył nad interesem społecznym.
5) przejęcie władzy przez PO i polityka 'ciepłej wody w kranie' - to czas spłaty zobowiązań wobec niemieckich mocodawców Tuska. Niemieckie pieniądze zainwestowane w polityczne środowisko Tuska zaczęły się Niemcom zwracać i to z nawiązką. Jego polityka z tego okresu to wyrzeczenie się polskich intetesów narodowych i podporządkowanie ich interesom Niemiec oraz zwijanie państwa którego celem było przygotowanie gruntu pod przekazywanie kolejnych kompetencji państwowych w ręce instytucji unijnych (czyli de-facto podporządkowanie ich Niemcom)
6) europejskie królowanie - to okres w którym Tusk uciekając przed odpowiedzialnością i konsekwencjami swojej polityki zostaje przez niemieckich mocodawców osadzony na lukratywnych stanowiskach UE. Porzucając stanowisko premiera po raz kolejny postawił własny interes ponad interesem kraju.
7) próba powrotu do polityki krajowej - to kolejna próba reanimacji politycznego trupa jakim jest PO. Ta partia jest potrzebna Niemcom aby odzyskać wpływ na politykę Polski i ponownie podporządkować ją interesom niemieckim.
Przykład idzie z góry
Wobec przedstawionych faktów Donald Tusk jawi się jako polityczny szmalcownik który przehandlował interes własnego kraju dla osobistych korzyści - wysokich apanaży i lukratywnych stanowisk w strukturach Uni Europejskiej. Jako lider środowiska politycznego wskazał drogę zdrady interesów narodowych jako sposobu na osiąganie własnych celów politycznych.
Jego metody działania twórczo rozwinęło całe jego środowisko polityczne (KO) specjalizując sie w donoszeniu na Polskę i szkodzeniu jej interesom narodowym na arenie europejskiej. Wpisują się oni tym samym w długą historię zdrad narodowych.
Tusk jako historyk jest niechlubnym potwierdzeniem powiedzenia, że co prawda historia jest nauczycielką życia ale niestety nikogo niczego jeszcze nie nauczyła.
Co dalej ?
Dotychczasowe niemieckie próby obalenia polityki niezależnego rozwoju kraju prowadzonej przez PiS nie powiodły się. Niemcy sięgają więc po "wunderwaffe" w osobie Tuska, który jest dla nich ostatnią deską ratunku. Jeśli misja Tuska nie powiedzie się Niemcy stracą możliwość kontrolowania polityki Polski na długie lata. Zmusi to Niemców do uznania i respektowania naszych interesów narodowych z którymi do tej pory nie za bardzo musieli się liczyć. Z tej perspektywy starcie polityczne, które nadchodzi jest niezwykle istotne dla dalszych losów naszego kraju. Jeśli Tusk i jego środowisko polityczne wygra wybory w 2023 roku to Polska zostanie zawrócona z drogi rozwoju i modernizacji. Wrócimy na drogę dynamicznego zwijania polskiej państwowosci i przekazywania jej na rzecz instytucji UE zdominowanych przez Niemców.
Inne tematy w dziale Polityka
