Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął dziś uchwałę dotyczącą XX rocznicy wyboru Tadeusza Mazowieckiego na Prezesa Rady Ministrów. Dziś jest on nazywany pierwszym niekomunistycznym premierem, pierwszym demokratycznym premierem. Dla niektórych jest symbolem przemian ustrojowych.
Wybory 4 czerwca były tylko w 35% wolne. Reszta mandatów była zarezerwowana dla PZPRowców. Nie można ich nazywać demokratycznymi. Były ważnym sygnałem w procesie demokratyzacji kraju. Z pewnością ordynację wyborczą ustalały osoby, które chciały być beneficjentami nowego systemu polityczno-gospodarczego. Dla PZPRowców i ugodowców z obozu „S” było to całkiem na rękę, by mieć czas „posprzątać” śmieci, które po sobie zostawiły autorytarne rządy socjalistyczne. Zatem pierwszym w pełni demokratycznym Prezesem Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej był Jan Olszewski od 1991, ponieważ został on zatwierdzony przez Sejm wybrany w pełni demokratycznym głosowaniu. Ze stwierdzeniem, że był pierwszym niekomunistycznym premierem mogę się zgodzić. W jego rządzie właściwie nie było już doktrynalnych komunistów. Byli to jedynie łajdacy, którzy chcieli się uwłaszczyć na nowym systemie i działać w sposób, który powyżej przedstawiłem.
Dla wielu osób premier Mazowiecki jest autorytetem. Dla innych działał w okrągłym stole i współpracował z PZPR w ramach tego przedsięwzięcia. Z pewnością w trybiku transformacji ustrojowej rząd Mazowieckiego zachowywał się nihilistycznie. Największą reformą gospodarczą była słynna ustawa Wilczka, PZPRowca, jeszcze z końca lat 80. Głównym przejawem nihilizmu był brak rozliczenia się z dawnym ustrojem jak zrobiono to w innych krajach. Tam debata lustracyjna jest zamknięta. W Polsce patrząc przez pryzmat ostatnich XX lat ujawnienie teczek niewiele by już zmieniło. Trzeba było to zrobić na początku III RP, wtedy efekty byłyby widoczne. Dziś ludzie tamtego systemu są już uwłaszczeni i zabezpieczeni majątkowo na wszelki wypadek.
Inne tematy w dziale Kultura
