Nowy tygodnik „Uważam Rze” spotkał się z niezwykłym odzewem, oraz osiągnął sukces wydawniczy, co w obecnych czasach jest rzadkością. Pokazało to, że na rynku jest miejsce dla prawicowych gazet, magazynów, które nie epatują nadmiernym radykalizmem, ale szukają prawdy w sposób umiarkowany.
Sam z wielką przyjemnością zaczytywałem się w pierwszych numerach, bowiem czegoś takiego, dawno mi brakowało. „Uważam Rze” bardzo przypomina mi tygodnik „Nowe Państwo”; który ukazywał się pod konie lat 90. Ci sami publicyści wyważone podejście do tematu. Ale po paru numerach zacząłem się nudzić i czytać raczej z obowiązku (bo to nasze prawicowe).
Publicystyka dobra, ale nudna, przecież wiem co napisze Wildstein, albo Zaremba, tematy też nie są ekscytujące, a przede wszystkim ta nuda i przewidywalność. Nie dotyczy to tylko tego tygodnika(„Gazeta Polska”, „Fronda”), prawicowe periodyki i ich publicyści zjadają swój ogon, nie są już tak oryginalni, a tego najbardziej mi brakuje, dobrej prowokacji intelektualnej, jak to było choćby w pierwszych numerach „Frondy”, banowie się wypalili, walka z „michnikowszyzną” ich pochłonęła. Najgorsze jest jednak to, że młodzi nie silą sięga bardzo na oryginalność, świadczy to tylko o słabości naszych publicystów.
Z nadzieją czekam, że pojawi się w przyszłości periodyk, który zaszokuje, tak jak kiedyś „Fronda”.
Pogodny radykał, co tańczy z przeznaczeniem i zachowuje spokój w obliczu katastrof.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
