Poprzednia notka tyczyła się bardziej "syntaktyki" dotyczącej rozróżniania płci – także w konteście politycznym - , dziś zajmiemy się "semantyką" (przy luźnym traktowaniu tych terminów).
Istnieje pogląd wśród mężczyzn, że jak kobieta mówi "nie", to tak naprawdę mówi "tak". Nie jest to do końca prawdą. Jak kobieta mówi "nie", to mówi:
Nie teraz...
Nie tutaj...
Nie przy mojej najlepszej przyjaciółce...
Nie przy znajomych...
Nie przy siostrze...
Nie przy chłopaku...
Nie przy mężu...
Oczywiście to nie wyklucza możliwości – "Nie, nigdy!".
Ktoś może powiedzieć, że to "dzielenie włosa na czworo". Ale jeśli traktuje się "nie" jako "tak" oznacza, że dalej trzeba napierać... W drugim przypadku oznacza to, że należy odczekać, aż zmienią się okoliczności. Nawet jeśli nie jesteśmy pewni, co to za okoliczności. W szczególności, jeśli okoliczności mogą być bardziej węwnetrzne jak np. nastrój.
"Kobiece nie" mamy więc z grubsza rozpracowane. Ale co oznacza jak Donald Tusk mówi "nie"? Wydaje mi się, że strategia w tym wypadku powinna być podobna. Trzeba po prostu poczekać.
PS. Chciałbym tylko przypomnieć, że jak jakieś dwie kadencje temu Donald Tusk chciał kandydować na prezydenta, pojawił się kandydat niezależny Andrzej Olechowski. Wtedy Donald Tusk się wycofał, co było komentowane jako dojrzała decyzja dojrzałego polityka. Dzisiaj nie ma (przynajmniej na opozycji) takiej jednoznacznej opinii. Wtedy efekt całej zabawy był taki, że pojawił się kolejny kandydat przyszłej "opozycji" – Bronisław Komorowski, a notowania Andrzeja Olechowskiego zaczęły spadać. Poczekajmy, więc spokojnie, jak obecna zabawa się rozwinie. Koniec końców niezależne media i niezależne autorytety moralne powiedzą nam, kto jest godnym konrtkandytem obecnego prezydenta Andrzeja Dudy (jakby ta wiedza miała jakiekolwiek znaczenie).
No chyba, że ktoś ma zacięcie szachowe... i pokusi się na przewidzenie kilku ruchów w przód (w szczególności, że ruch z kandydatem niezależnym mógł być już wykonany).
