SALON POEZJA NEWS WIADOMOŚCI PL.

 Salon

https://sites.google.com/site/poezjapolska/

Jako tytan poezja
Wznoś się ponad góry
Polsko
Poezja Times co roznosi rozgłos
News poezja rozniecaj ogień
Potęga prawdy
Rozszerzaj źrenice zmysłu
Aby poezja sites
Miała sił do sytu
Poezja rekina wznoś pożar
I ogrzewaj serca Narodów
Oby wojny były historią
A nie wojny głodu
Poezja 24 - co salonowy kunszt wznosisz
Krzycz wołaj pokój obwołaj
Między Narodowy tryumf wolności przywołaj
Z rozłamu złączaj Dobro Narodowej zgody zawołaj
Polsko
Uświęcaj Prawdy słowo
Głos Poezji Polskiej Wołaj
Jako Moc Prawdy
Poezja user
Site Prawdy
Bij sercem
Pulsem poezji Polskiej
https://sites.google.com/site/poezjapl/ W barwach Poezji Polskiej

w jej cnotach Prawdy
Wznosisz jej cel
Polsko
Nie zasypiaj na sumieniu
Co duszy swojej pszesiewaj ziarno
Co wzrasta
Byś o ty stała się wyrozumiała
Co w naszym kraju
Posiewem była Prawda
Wiedz skąd wychodzisz i kim masz być
A kim jesteś
Drzewem niedoskonałym
A w niej ma mieszkać Prawda
Polska

rekin


Prawda

Jako ty nasza zwyciężczyni naszej duszy
Mów nam do sumienia naszego
Głośno wołaj
I przytul
Naszą dusze obcierając jej łzy poorane
Naszym niedołęstwem zrozumienia
Napawając
ją zrozumieniem.
rekin


Jako to twoja dusza oddycha
Niech ty a w niej sumienie wysłucha
Twą myśl zwycięstwa
Pogody ducha
Jako to Prawda
W tobie oręż zwycięstwa
https://sites.google.com/site/infosalonpoezja/.
.

Wal
prosto z mostu

Tam gdzie poezji słowo
Rozdzieraj granice
Pisz swoje dzielnice
Narodowej tęsknoty
Wolność której nie zaznajesz Polsko

https://sites.google.com/site/poezjatytan/.

Tak żadna ideologia i wymysł ludzki
Nie przekreśli
Natury Boga
Inaczej zginie
Jak to mówił Jezus Chrystus
A diabeł w swoim nie wytrwał
Tylko Prawda
Jest dziełem
Zwycięstwa
W Bogu Ojcu naszym
Oparta na jednym
Prawie
A jego promienie
Są jego prawem
10 przykazań
Im głębiej
Tym ciemniej
A dalej Przepaść bezdroży
Tam już nie ma
Procesów Boga
Nawet
I prawo zakazów nic
Nie znaczy.
Gdyż tam już nikt cię nie
Posłucha
Język nasz zjadły gady

https://sites.google.com/site/salonwiadomosci/
Polsko
Jesteś mi jak pieśń miła
Co obyś ty jako Ojczyzna moja
Wielka była w potędze swego ducha
Jako ziarno wśród
Narodów

A zło w sobie plewiła
By nie wyrastało
Ponad ciebie
Tak oby cierń
Tej zarośli chwastu
Nie wypił z twych korzeni
Chleb prawdziwego życia
Którym ci dano się
Karmić

Nie ci są nasi wybawcy
Co nas przygniotły swoimi
Kłodami ich niezgody
Odbierając nam
Normalnej urody; życia
Jaką to człowiek
Powinien mieć w swojej naturze
To nam podeptali
Wrogowie odwieczni

Ależ to i nie oni
Najważniejsi
A nasze słabości
Nasza naiwność co
Wierzy tym co nie Powinna
Obdzierają nas z ducha i ciała
Czy taka Polska być powinna.

Tak każda rana otwarta
Boli
Do której wróg dosypuje soli
Byśmy mu duszę oddali
Za kromkę
Spleśniałego chleba.
Gdyż nie umiemy szanować
Polskiej racji stanu

Co obyś ty jako; Ojczyzna moja
Wielka była w potędze swego ducha
Jako ziarno wśród
Narodów
Swojej Ojczyzny.
Ależ droga do niej jedyna
Jako Prawda
Obyś tym żyła
I uwierzyła jej potędze.

A góry jej przymierza
Stały się orężem Narodu swego
Naszyjnikiem każdego
Prawda
Jako ostoja dziedziczna
Polski
A nad nią potęga naszego Pana
Jezusa Chrystusa
W jego
I naszym Ojcu.
Tej budowli nikt
I prze nikt nie
Zburzy.
Nie wmawiajmy
Sobie nie zmienimy wszystkich
Bo i nie wszyscy idą drogą Prawdy
I nie wszyscy są synami
Ojca naszego
Mieszkając między wilkami
Czy Musimy
Być jednych z nich