Autobiografia profesora Ryszarda Legutki

Jan Bodakowski
Autobiografia profesora Ryszarda Legutki

Profesor Ryszard Legutko jest absolwentem anglistyki i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1990 profesorem nauk humanistycznych, wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2005 roku został senatorem z ramienia PiS. W 2009 roku został z ramienia PiS europosłem.

Mądry człowiek, którego głos ginie w szumie medialnym. Zwalczany przez lewicę, pseudo liberałów, i przemilczany przez pseudo patriotów, bo będący dla nich wyrzutem sumienia. Nakładem wydawnictwa Fronda ukazała się 456-stronicowa autobiografia profesora „Rekapitulacja”, ukazująca przez pryzmat życia autora losy naszego kraju.

Zdaniem profesora Andrzeja Nowaka autobiografia profesora Legutki to „książka o zdobywaniu mądrości napisana przez najmądrzejszego człowieka, jakiego spotkałem. Autobiografia intelektualna na tle bezpardonowej analizy upadku naszej cywilizacji. Gorzki ma smak, lecz odświeżający. Nie pozostawia złudzeń, ale pokazuje dobrą drogę”.

Według profesora Zdzisława Krasnodębskiego autobiografia profesora Legutki „to fascynująca, refleksyjna opowieść o rozwoju intelektualnym - o dzieciństwie i studiach w PRL, o przeczytanych książkach, o poszukiwaniach filozoficznych, o rozczarowaniu liberalizmem, o zwrocie ku filozofii starożytnej oraz miłości do Sokratesa i Platona, o trosce o Polskę. To plastyczny obraz czasów minionych i gorzka diagnoza współczesności, niespełniającej dawnych nadziei. Jak bardzo są one niespełnione niech świadczy smutna konstatacja autora, że więcej wolności akademickiej panowało wtedy, gdy w PRL zaczynał swoją karierę niż w wolnej Rzeczypospolitej i że dzisiaj sito ideologiczne jest gęstsze niż wtedy”.

W opinii Antoniego Libery autobiografia profesora Legutki to „rewelacyjna książka. Z pozoru duchowa autobiografia wybitnego uczonego i uważnego świadka naszych czasów; w istocie odkrywczy i wielowymiarowy obraz drugiej połowy XX wieku i początku XXI, kreślony ręką filozofa, który postrzega świat w kontekście dominujących idei i trendów intelektualnych. Głos niezależnego myśliciela, który niestrudzenie demaskuje odradzające się w coraz to innej postaci mistyfikacje, fałszerstwa i fetysze ludzkości, wypaczające jej los w imię rzekomego uszczęśliwienia. Jeśli próbujemy czasem wyobrazić sobie Sokratesa - co to był za człowiek i w jaki sposób prowadził dialog z rówieśnymi - możemy wzorować go na Autorze. Nic nie jest takie, jakie się nam wydaje”.