Jan Bodakowski
Od 20.03.2015 w kinach - Żona Policjanta – film o przemocy domowej
Od 20 marca 2015 na ekranach polskich kin zagości trzy godzinny niemiecki dramat obyczajowy „Żona policjanta”. Film, będący bardziej dziełem sztuki nowoczesnej niż tym co zwykli widzowie widzieć w kinach, wyreżyserował, sfilmował, zmontował i wyprodukował na podstawie własnego scenariusza Philip Gröning. W filmie zagrali Alexandra Finder, David Zimmerschied, Pia Kleemann, Chiara Kleemann.
„Młode małżeństwo, na pierwszy rzut oka bardzo szczęśliwe. Ona realizuje się jako matka, ucząc malutką Klarę, jak działa świat. Uśmiechnięty mąż pracuje w policji. Jednak za drzwiami ich domu rzeczywistość nie jest już taka kolorowa. Gnębiony przez niespełnione aspiracje mężczyzna zaczyna znęcać się nad żoną. Wkrótce jedyną barwną rzeczą w ich życiu są jej siniaki. Nie rozstaną się – wprawdzie dzieli ich agresja, ale trzyma razem kompulsywna miłość: do siebie i do dziecka. Gröning stworzył film o gigantycznej emocjonalnej sile rażenia. Zdając sobie z tego sprawę, zdecydował się na przemyślany formalny zabieg – podzielił opowieść na rozdziały o różnej długości, raz kilkunastominutowe, kiedy indziej kilkusekundowe. Czarne, ponumerowane plansze działają jak filtr, tylko trochę łagodzący cios, jaki zadaje widzowi przedstawiona historia”.
Pierwsza połowa filmu nie zapowiada tragedii. Widzowie oglądają w długich i szczegółowych rozdziałach patyk w lesie, policjanta po powrocie do domu, który zdejmuje ubranie i się myje, starego człowieka pośrodku pola, rodzinę z dzieckiem na spacerze, ranną sarnę na nocnej drodze, którą dobija policjant, siłowanie się na rękę policjanta z żoną, matkę z córką nad rzeka, rodzinny obiad, małżonków oglądających program telewizyjny, histerie policjanta i kłótnie z żoną, poranek w domu, dziecko śpiewające piosenkę, wiewiórkę w lesie, ubierającego się starego człowieka, mamę z córką sadzącą kwiatki. Druga połowa filmu będzie dla widzów zaskoczeniem.
Jan Bodakowski
Inne tematy w dziale Kultura
