Jan Bodakowski
Gratka dla kinomanów - Lato Filmowych Przedpremier w warszawskim Kinie Apolonia
Od 28 do 31 sierpnia kinomani mają doskonałą okazje oglądnąć na przedpremierowych pokazach, w warszawskim kinie Apolonia, najlepsze, adresowane do bardziej wymagających odbiorców, filmy, które będą wprowadzane do dystrybucji, przez Aurora Films i Vivarto, w polskich kinach.
W ramach Lata Filmowych Przedpremier wyświetlonych zostanie osiem nowych tytułów. Cena biletu na seans wynosi 12zł!
28 sierpnia 2015, piątek
godz. 20.40 – „Noc Walpurgi”, reż. Marcin Bortkiewicz
29 sierpnia 2015, sobota
godz. 17.00 – „Prawie jak matka”, reż. Anna Muylaert
godz. 20.30 – „Aferim!”, reż. Radu Jude
30 sierpnia 2015, niedziela
godz. 15:30 – „Cień latarnii morskiej”, reż. Ulrika Bengts
godz. 17.20 – „Poznajcie Harolda”, reż. Gunnar Vikene
godz. 21.00 – „El Club”, reż. Pablo Larraín
31 sierpnia 2015, poniedziałek
godz. 17.10 – „Moja chuda siostra”, reż. Sanna Lenken
godz. 20.40 – „Sztuka uciekania”, reż. Brice Cauvin
„Noc Walpurgi”, reż. Marcin Bortkiewicz, Polska, rok produkcji: 2015, czas: 1h 15min.
Akcja filmu Marcina Bortkiewicza toczy się w noc Walpurgi, 30 kwietnia 1969 roku, w szwajcarskiej operze, tuż po zakończeniu przedstawienia "Turandot" Giacomo Pucciniego. Gdy gasną światła, ze sceny schodzi wielka diva operowa, Nora Sedler (Małgorzata Zajączkowska). Pod drzwiami jej garderoby czeka na nią dwudziestokilkuletni, skromny dziennikarz, Robert (Phillipe Tłokiński), umówiony na wywiad z artystką. Impulsywna Nora, wielka i nieokiełznana niczym Maria Callas, wyrzuca go za drzwi, ale w końcu zgadza się na rozmowę. Od początku jednak prowadzi z nim misterną grę, nieustannie go przyciągając i odpychając. W powietrzu unosi się erotyczne napięcie. Robert, nie bez wewnętrznych oporów, wyraża na tę dziwną grę zgodę.
„Prawie jak matka”, reż. Anna Muylaert, Brazylia, rok produkcji: 2015, czas: 1h 54min.
Val pracuje jako gosposia bogatej rodziny w São Paulo. Pierze, gotuje, sprząta i jest powiernicą 17-letniego Fabinho, którego matka nigdy nie ma dla niego czasu. Val sama ma córkę, ale nie widziała jej od lat. Zostawiła ją w rodzinnym mieście pod opieką krewnych. Niespodziewanie dziewczyna zapowiada swój przyjazd. Jessica jest teraz młodą, pewną siebie kobietą, ma zamiar studiować architekturę w São Paulo i nie przyjmuje do wiadomości relacji państwo-służba. Zamiast zamieszkać w pokoiku matki, zajmuje pokój gościnny, bierze co chce z lodówki, a nawet bawi się w basenie z Fabinho i jego przyjaciółmi. Krok po kroku, niegdyś nienaruszalne reguły domowe zaczynają się rozpadać, wbrew woli Val. I w końcu, w środku awantury między matką a córką, wychodzi na jaw tajemnica Jessiki…
„Aferim!”, reż. Radu Jude, Rumunia, Bułgaria, Czechy, Francja, rok produkcji: 2015, czas: 1h
48min.
Wołoszczyzna, 1835 rok. Dwóch jeźdźców przemierza jałowy krajobraz. To lokalny policjant Constandin i jego syn. Jeden ma na wszystko gotowy aforyzm, drugi prezentuje bardziej kontemplacyjny stosunek do świata. Szukają zbiegłego „cygańskiego niewolnika”, który uciekł pewnemu szlachcicowi podejrzany jest o kradzież. W podróży spotykają ludzi różnych narodowości i przekonań: Turków i Rosjan, Rumunów i Węgrów, chrześcijan i żydów. Wszyscy pielęgnują uprzedzenia oraz przesądy przekazywane z pokolenia na pokolenie. Nawet gdy ów zbieg zostaje odnaleziony, przygoda wcale się nie kończy…
„Cień latarnii morskiej”, reż. Ulrika Bengts, Finlandia, Szwecja, rok produkcji: 2013, czas: 1h 33min.
Lato 1939 roku. Na odciętej od świata, skalistej wysepce na Bałtyku tamtejszy latarnik, pan Hasselbond, jest alfą iomegą dla zdesperowanej żony, pełnej niewinności młodej córki oraz nastoletniego syna, Gustafa, który kocha ojca, ale jednocześnie się go boi. Pewnego dnia do tego zapomnianego przez Boga miejsca przybywa trzynastoletni Karl, który, ku niezadowoleniu Hasselbonda, zostaje mu przydzielony do pomocy. Karl, wychowanek sierocińca, robi wszystko, by udowodnić swoją wartość. Zaprzyjaźnia się z Gustafem, ale wkrótce, kiedy Hasselbond zaczyna faworyzować Karla, między chłopcami rodzi się podszyta nienawiścią rywalizacja.
Film Ulriki Bengts jest swoistym gatunkiem poetyckiego dramatu, który można również śmiało nazwać thrillerem psychologicznym, przedstawionym w niezwykle subtelny sposób.
„Poznajcie Harolda”, reż. Gunnar Vikene, Norwegia, rok produkcji: 2014, czas: 1h 27min.
Harold i jego żona od 40 lat święcili sukcesy jako właściciele dobrze prosperującego sklepu meblowego Lunde.
Wszystko się zmienia, gdy na rynek wkracza nowy potężny gracz w branży – sieć sklepów IKEA. Harold jest zmuszony zamknąć biznes a urażona duma pali go mocniej niż sos z papryczek chili. Pod wpływem impulsu, uzbrojony w rewolwer, wsiada do swojego starego Saaba i wyrusza do Almhutt w Szwecji, aby porwać założyciela Ikei, Ingvara Kamprada. Harold realizuje z sukcesem swój plan, ale porwany przez niego Kamprad wydaje się być z tego powodu całkiem zadowolony. Szalone norweskie kino drogi to czwarty w karierze film Gunnara Vikene, twórcy obsypanego nagrodami „Vegas”.
„El Club”, reż. Pablo Larraín, Chile, rok produkcji: 2015, czas: 1h 28min.
Mała miejscowość na chilijskim wybrzeżu Pacyfiku. Czterech księży wraz siostrą zakonną pędzi tu spokojne życie, którego największym wydarzeniem są gonitwy, w których bierze udział ich chart. Spokój grupy przerywa samobójstwo nowo przybyłego księdza, który nie wytrzymuje oskarżeń rzucanych na niego publicznie przez tajemniczego mężczyznę. Dla wyjaśnienia tej zagadkowej sytuacji kuria przysyła ojca Garcię, rzutkiego jezuitę, który rozpoczyna śledztwo. Co spowodowało, że grupka duchownych znalazła się na wygnaniu na dalekiej prowincji? Czy oskarżenia pod adresem księdza – samobójcy były prawdziwe? I wreszcie, czy kościelnemu detektywowi rzeczywiście zależy na odkryciu prawdy?
„Moja chuda siostra”, reż. Sanna Lenken, Niemcy, Szwecja, rok produkcji: 2015, czas: 1h45min.
Katja jest utalentowaną łyżwiarką figurową, stale zajętą w szkole lub na treningach. W domu to na niej, a nie jej siostrze Stelli, skupia się prawie cała uwaga rodziców. Stella podziwia starszą siostrę i stara się ją naśladować. To ona właśnie odkrywa, że z Katją dzieje się coś złego: dziewczyna cierpi na zaburzenie odżywiania, które może kosztować ją życie. Stella chce powiedzieć rodzicom, ale Katja wymusza na niej przysięgę, że tego nie zrobi. To jednak zbyt duże brzemię dla tak młodej dziewczyny. Film pokazuje, jak choroba Katji powoli doprowadza całą rodzinę na skraj rozpaczy.
Najlepszy film w sekcji „Generation Kplus” MFF w Berlinie. Zdobył także nagrodę publiczności w Göteborgu.
„Sztuka uciekania”, reż. Brice Cauvin, Francja, rok produkcji: 2014, czas: 1h 38min.
„Sztuka uciekania” portretuje trzech zagubionych mężczyzn, którzy muszą nauczyć się dostrzegać problemy toczące ich życiem i zmierzyć się z nimi. To słodko-gorzka opowieść, utrzymana w klimacie filmów Woody’ego Allena, o znajdowaniu kompromisów pomiędzy tym, o czym marzymy, a tym, co możemy.
„Sztuka ociekania” otrzymała nominację do prestiżowej nagrody Chéries-Chéris w kategorii najlepszy film, to będąca adaptacją popularnej książki amerykańskiego pisarza Stephena McCauleya. Konsultantem scenariusza filmu była Agnès Jaoui (która wystąpiła też w nim w roli Ariel), jedna z najciekawszych współczesnych reżyserek we Francji.
Kino „Apolonia”
Muzeum Niepodległości w Warszawie
Al. Solidarności 62
Jan Bodakowski
Inne tematy w dziale Kultura
