Miła barwa

Między audiofilami toczy się spór, o to, które nośniki zapewniają lepszy dźwięk – analogowe czy cyfrowe. Jedne i drugie mają swoich zwolenników i przeciwników. Postanowiłem wobec tego na ten temat wyrobić sobie własne zdanie, z perspektywy laika.

Wyszukałem zatem nieco zapomnianą i zakurzoną kolekcję kaset, nie słuchaną już od lat. Wziąłem jedną z nich, i włożyłem do wieży. Niestety, dała odrobinę znać o sobie po chwili pięta Achillesowa ,,analogów’’ – stopniowa utrata jakości po upływie czasu.

Niemniej, tam gdzie dźwięk nie ucierpiał, zaczęła z głośników dobiegać ciepła i jakby głęboka barwa. Rozpoznawalnie inna niż w zapisie cyfrowym, miła dla ucha z taką głębia jak już wspominałem. Gdzieś przeczytałem, że kaseta magnetofonowa świetnie odtwarza ludzki głos. I się pod tym podpisuję obiema rękoma – brzmi on świetnie w słyszanych przeze mnie piosenkach. Pamiętam, że równie pozytywne miałem kiedyś uczucia, gdy przesłuchiwałem płyty winylowe.

Ale nie powiem, wersje cyfrowe też są fajne. Wydaje mi się taki hmm czysty i przejrzysty. Najlepiej byłoby, gdyby można było sobie posłuchać raz nagrań analogowych, raz cyfrowych. Szkoda, że ta opcja powoli coraz mniej wchodzi w grę, z uwagi na niedostępność nośników analogowych na rynku ( no może nieco za wyjątkiem ,,winyli’’), i ich słabą trwałość.