Lodowa dusza

Film ,, Equilibrium’’ przedstawia nam świat, gdzie nie ma uczuć. Ludzie zażywają specjalne tabletki, by pozbyć się emocji.

Panująca władza tłumaczy to tym, iż doprowadzały one do samych nieszczęść – wojen, niesprawiedliwości, konfliktów. Jej zdaniem świat bez tego będzie lepszy, doskonalszy. Jednym z jej reprezentantów jest Kleryk, aparatczyk, urzędnik zwalczający przejawy niesubordynacji. W końcu jednak sam się buntuje przeciw reżimowi, i kładzie jemu kres.

Tutaj powstaje pytanie: czy faktycznie racjonalistyczna technika zapanuje nad człowiekiem, jego popędami, i przerodzi się w rodzaj przewodnika, wyroczni, rodzaju wyznania o którym pisałem niegdyś w felietonie ,, Tech religia’’? Ona będzie dyktować jego dalsze losy i postępowanie? I czy faktycznie ludziom będzie się żyło dzięki temu lepiej?

A może stanie się tylko reprezentantem w realizacji niskich pobudek, jak w filmie ,, Uciekinier’’ gdzie rozegzaltowana widownia pasjonowała się groteskowym reality show, w którym więźniowie byli zwierzyną łowną dziwacznych ,, myśliwych’’?. Już dziś przecież powstają różne tego typy programy, gdzie uczestnicy poddawani są poniżającym wyzwaniom, lub chociażby zdegenerowane wyrostki zamieszczają w Internecie filmy ze znęcania się nad słabszymi rówieśnikami. Czy zatem nowoczesne media przerodzą się w nowożytny odpowiednik średniowiecznego jarmarku, gdzie ku uciesze gawiedzi będą się działy jakieś groteskowe spektakle?

Myślę, że ludzkość powinna sobie jasno sprecyzować, czego tak naprawdę spodziewa się po nowoczesnej technice i mediach, jakie są jej cele, statusy, i relacje na płaszczyźnie z człowiekiem. Do czego, i w jakim stopniu ma służyć, jak bardzo być samodzielna w swym istnieniu, i określić jej stopień ingerencji wobec człowieka, jego życia społecznego i indywidualnego.