Opublikowanie tego artykułu zostało sprowokowane przesłaniem do mnie wiadomości od osoby szukającej pomocy dla chorego na Glejaka 4 stopnia kolegi. Siadłem, więc i rozpocząłem od wertowania internetu, po czym napisałem kilka emaili do moich kolegów naukowców lekarzy z USA, UK i Australii.
Metody walki z tym najgroźniejszym i zarazem złośliwym nowotworem przynoszą efekty we wczesnym stadium wykrycia, ale choroba ta zbiera zbyt obfite żniwo, aby można było poprzestać na tym, co już dokonano. Jest jednak duża szansa, iż niebawem ukaże się pierwszy z serii leków skutecznie pomagający w walce z tą chorobą.
Ponad 200 genów pełniących nowe i znane role w glejaku zarodkowym - najbardziej agresywnym typie raka mózgu - oferuje obiecujące nowe cele dla leków. Naukowcy z Sanger Institute, Addenbrooke's Hospital (Cambridge University Hospital) i ich współpracownicy opracowali nowy „model myszy” tzw. Mysz humanizowana (wyjaśnienie, poniżej), aby po raz pierwszy pokazać, w jaki sposób mutacja w dobrze znanym genie nowotworowym, EGFR, inicjuje glejaka i współpracuje z ponad 200 innymi genami do tworzenia się raka.
Mózgowa angiografia rezonansu magnetycznego (MRA)
Wyjaśnienie pojęcia „model myszy” tzw. Mysz humanizowana;
„Mysz genetycznie zmodyfikowana posiadająca funkcjonujące ludzkie geny, komórki, tkanki i / lub narządy. Myszy humanizowane są powszechnie używane, jako modele małych zwierząt w badaniach biologicznych i medycznych w leczeniu ludzi ”.
Wyniki opublikowane w Genome Biology przedstawiają pierwszy „model myszy” tego rodzaju, który jest dostępny dla społeczności naukowej w celu opracowania nowych metod leczenia tej śmiertelnej postaci raka mózgu.
Glejak wielopostaciowy to agresywna postać raka mózgu. Jest leczony operacyjnie, a następnie chemioterapią lub radioterapią, jednak komórki glejaka mogą uniknąć leczenia, a guzy powrócą. Rokowanie jest złe - przeciętny pacjent przeżywa 12-18 miesięcy od postawienia diagnozy.
Obecnie opracowywane są nowe, ukierunkowane terapie i immunoterapie, aby pomóc pacjentom z glejakiem. Nadal nie wiadomo dokładnie, dlaczego glejaki zaczynają rosnąć.
W ramach nowych badań naukowcy z Wellcome Sanger Institute i ich współpracownicy stworzyli nowy model myszy z glejakiem, aby zbadać, które geny są zaangażowane w procesie tworzenia się raka.
Model pokazał, że dobrze znany gen raka, EGFR (receptor naskórkowego czynnika wzrostu) może samodzielnie inicjować wzrost guzów mózgu u myszy, powodując guzy, które były wysoce reprezentatywne dla ludzkich glejaków.
Dr Imran Noorani, pracujący w Addenbrooke's Hospital i na Uniwersytecie w Cambridge, powiedział: „Stworzyliśmy nowy mysi model do badania śmiertelnego ludzkiego raka mózgu, glejaka wielopostaciowego. W czasie pokazaliśmy, że znany gen nowotworowy EGFR jest zdolny do inicjacji glejaka wielopostaciowego i zidentyfikowaliśmy nowe geny kierujące, których potencjał terapeutyczny zasługuje na dalsze prowadzenie badań”.
Aby zidentyfikować, które geny pomagają EGFR w kierowaniu rakiem, zespół wykorzystał technikę transpozonu PiggyBac (PB, wyjaśnienie poniżej) - mały fragment DNA wstawiony do różnych części genomu w celu wprowadzenia mutacji. Ujawniło to ponad 200 znanych i nowych mutacji w genach supresorowych nowotworów, które współpracowały z EGFR, aby stymulować wzrost guza mózgu, z których wiele stanowi nowe cele dla leków.
Wyjaśnienie systemu transpozonu PiggyBac (PB)
„Transpozon PiggyBac (PB) to ruchomy element genetyczny, który skutecznie transponuje między wektorami i chromosomami za pomocą mechanizmu „wytnij i wklej”. Podczas transpozycji transpozaza PB rozpoznaje specyficzne dla transpozonu sekwencje odwróconych powtórzeń końcowych (ITR) zlokalizowane na obu końcach wektora transpozonowego i skutecznie przenosi zawartość z oryginalnych miejsc i integruje je z miejscami chromosomowymi TTAA. Silna aktywność systemu transpozonów PiggyBac umożliwia łatwą mobilizację genów będących przedmiotem zainteresowania między dwoma ITR w wektorze PB do genomów docelowych. Specyficzny dla TTAA transpozon piggyBac szybko staje się wysoce użytecznym transpozonem w inżynierii genetycznej wielu różnych gatunków, w szczególności owadów”.
Zespół porównał wyniki z sekwencjami genomu ludzkiego od pacjentów z glejakiem i odkrył wiele mutacji genetycznych występujących zarówno u ludzi, jak i u myszy. Dane genomowe człowieka zawierają wiele mutacji związanych z glejakiem, bez jasnego wskazania, które konkretnie mutacje powodują raka. Dzięki nowemu modelowi myszy zespół był w stanie określić, które mutacje wywołują glejaka, co skupi się na przyszłym rozwoju leków.
Profesor Allan Bradley, poprzednio dyrektor Sanger Institute, a obecnie dyrektor naukowy Kymab i profesor na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Cambridge, powiedział: „Pacjenci z glejakiem pilnie wymagają nowych, celowanych terapii. Niestety, guzy glejaka mogą stać się bardzo odporny na terapie ukierunkowane na określone molekuły, ponieważ istnieje wiele innych czynników genetycznych, które mogą „przejąć” postęp raka. Ten nowy model myszy stanowi brakujące ogniwo umożliwiające przełożenie odkryć z nowych potencjalnych terapii testowanych na myszach na badania kliniczne”.
Komentarze