Józef Krajewski-Chałubowicz (Joe Chal)
BSc, MSc, MEdu & PhD
Mózg może odgrywać kluczową rolę w metabolizmie cukru we krwi i rozwoju cukrzycy !
Coraz więcej dowodów sugeruje, że mózg odgrywa kluczową rolę w regulacji poziomu glukozy i rozwoju cukrzycy typu 2. Jeśli hipoteza jest poprawna, może otworzyć drzwi do zupełnie nowych sposobów zapobiegania i leczenia tej choroby, która według przewidywań dotknie, co trzeciego dorosłego na całym świecie do 2050 roku.
Pierwotnie uważano, że mózg odgrywają ważną rolę w utrzymaniu prawidłowego metabolizmu glukozy Wraz z odkryciem insuliny w latach dwudziestych XX wieku, badania i opieka diabetologiczna przesunęły się prawie wyłącznie na insulinę. Obecnie prawie wszystkie metody leczenia cukrzycy mają na celu albo zwiększenie poziomu insuliny, albo zwiększenie wrażliwości organizmu na insulinę.
„Leki te”, jak piszą naukowcy, „cieszą się szerokim zastosowaniem i są skuteczne w kontrolowaniu hiperglikemii (wysokiego poziomu cukru we krwi), charakterystycznej dla cukrzycy typu 2, ale bardziej oddziałują na konsekwencje cukrzycy niż na jej przyczyny, a tym samym kontrolują raczej niż leczą chorobę ”.
Nowe badania sugerują, że normalna regulacja glukozy zależy od współpracy między komórkami trzustki produkującymi insulinę, komórkami wysp trzustkowych i obwodami neuronalnymi w podwzgórzu i innych obszarach mózgu, które są ściśle zaangażowane w utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Niektórzy twierdzą, że rozwój cukrzycy typu 2 wymaga niewydolności zarówno układu komórek wysp trzustkowych, jak i układu regulującego poziom cukru we krwi.
W swoich badaniach naukowcy dokonali przeglądu zarówno badań na zwierzętach, jak i ludziach, które wskazują na potężny wpływ, jaki mózg wywiera, aby regulować poziom glukozy we krwi niezależnie od działania insuliny. Jednym z takich mechanizmów, za pomocą, którego system promuje wychwyt glukozy przez tkanki, jest stymulowanie tak zwanej „skuteczności glukozy”. Ponieważ proces ten odpowiada za prawie 50% normalnego wychwytu glukozy, rywalizuje z wpływem mechanizmów insulinozależnych napędzanych przez komórki wysp trzustkowych.
Odkrycia te skłoniły naukowców do zaproponowania dwusystemowego modelu regulacji poziomu cukru we krwi, składającego się z układu komórek wysp trzustkowych, który reaguje na wzrost poziomu glukozy głównie poprzez uwalnianie insuliny, oraz systemu skoncentrowanego na CUN (Centralnym Układzie Nerwowym), który wzmacnia działanie insuliny. metabolizm glukozy, jednocześnie stymulując efektywność glukozy.
Wydaje się, że rozwój cukrzycy typu 2 wiąże się z awarią obu systemów - twierdzą naukowcy. Upośledzenie systemu skoncentrowanego na mózgu jest powszechne i powoduje zwiększone obciążenie systemu skoncentrowanego na wyspach. Przez pewien czas system skupiony na wysepkach może to kompensować, ale jeśli zacznie zawodzić, system skupiony na mózgu może się dalej dekompensować, powodując błędne koło pozbawione korekty, które doprowadza do cukrzycy.
Samo zwiększenie poziomu insuliny obniży poziom glukozy, ale rozwiązuje tylko połowę problemu. Przywrócenie prawidłowej regulacji poziomu glukozy wymaga również zajęcia się awariami układu mózgowego. Podejścia ukierunkowane na oba systemy mogą nie tylko zapewnić lepszą kontrolę poziomu glukozy we krwi, ale mogą w rzeczywistości spowodować remisję cukrzycy.
Jak widać z powyższego problem leczenia poziomu cukru w organizmie nie jest taki prosty i powinien obejmować dwa ośrodki odpowiedzialne za tę chorobę.
Komentarze