Powstanie Warszawskie
1 VIII 1944
Ktoś dzisiaj powie, że ten heroizm
- na marne poszedł i tylko straty?
Ale ja sie z tym zgodzić nie mogę.
- bo wygnał z Polski te „psubraty”!.
Czy warte było to poświęcenie,
- ofiary z ludzi i zniszczenia?
Oni nam wolność przybliżyli
- Bohaterowie z Wielkiego Uniesienia!
Nie było tryumfów ani fanfar,
gdy z gruzów Warszawy odeszli.
I tylko pożar jeczał głośno,
gdy miotacze ognia tam weszły!
Oni pokazali, „Tu trzeba walczyć!”
- mimo, że bitwa może być przegrana.
Aby nie zginąć z mapy świata
i nie upaść głeboko na kolana!
Zginęło ich wtedy 200 tysięcy;
Bez amunicji w obliczu głodu!
A za Wisłą stał nastepny agresor
- czekał i widział zagładę Narodu!
Joe Chal - autor
Jestem prezesem i fundatorem Polsko Australijskiej Fundacji działającej na Rzecz Zdrowia i Rozwoju Dziecka. Prowadzę badania naukowe na temat „Autyzmu” (rehabilitacji) z wykorzystaniem komory hiperbarycznej.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura